عنوان
|
تأثير تماس پوستي مادر و نوزاد بر اضطراب موقعيتي مادران بستري در بخش سزارين |
تعداد صفحات
|
6 |
نویسنده
|
مریم کشاورز - فاطمه نوروزی - نعیمه سیدفاطمی - حمید حقانی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی شاهرود - علمی پژوهشی شماره 4 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1389 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
6-1 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
سزارین اضطراب موقعیتی تماس پوستی مادر و نوزاد
|
چکیده
|
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير تماس پوستي مادر و نوزاد بر اضطراب موقعيتي مادران بستري در بخش سزارين بيمارستان شهيد اكبر آبادي تهران انجام شده است. \r\nمواد و روش ها: در يك كارآزمايي باليني تعداد 60 مادر ايراني با سابقه حداقل يك بار عمل سزارين به طور تصادفي در دو گروه مداخله (اجراي تماس پوستي مادر و نوزاد) و شاهد قرار گرفتند. براي مادران در هر دو گروه، در شيفت صبح، 2 ساعت پس از عمل و پس از ورود به بخش سزارين، طبق روتين، مسكن تجويز مي شد. در صورتي كه نمره درد مادران طبق معيار ديداري عددي (VAS) كم تر يا مساوي 3 (3 ≤ ) بود، پرسش نامه اضطراب اسپيل برگر براي آنان تكميل مي شد. سپس در گروه مداخله، به مدت 30 دقيقه تماس پوستي اجرا مي گرديد. در هر دو گروه، 6 ساعت پس از مداخله، در صورتي كه نمره درد با استفاده از معيار VAS كم تر يا مساوي 3 بود، مجدداً پرسش نامه اسپيل برگر تكميل مي شد. \r\nنتايج: تفاوت آماري معناداري در ميانگين نمره اضطراب مادران دو گروه وجود نداشت، اما شدت اضطراب مادران در گروه آزمون به طور معناداري كم تر از گروه شاهد بود (028/0 = P). شش ساعت پس از اجراي تماس پوستي، ميانگين نمره اضطراب مادران در گروه تماس پوستي به طور معناداري كم تر از مادران گروه شاهد گزارش شده است (037/0 = P). \r\nنتيجه گيري: نظر به نقش تداوم اضطراب مادر در بروز افسردگي پس از زايمان، و با توجه به نتايج اين مطالعه بر لزوم استفاده از تماس پوستي مادر و نوزاد در بخش هاي پس از زايمان، به خصوص بخش سزارين تاكيد مي گردد.
|