عنوان
|
اثربخشی درمان ميان فردی گروهی بر افسردگی و احساس تنهايی دانشجويان دختر افسرده |
تعداد صفحات
|
17 |
نویسنده
|
معصومه دانه کار - ندا گلچین - مرتضی ترخان - مهدی دهستانی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه مطالعات روانشناختی - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا (س) - علمی پژوهشی شماره 1 پیاپی 38 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1393 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
71-55 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
افسردگی افسردگی دختران دانشجویان دختر احساس تنهایی اثربخشی زنان و دختران دانشجو درمان میان فردی گروهی دختر افسرده
|
چکیده
|
اين پژوهش با هدف اثربخشی درمان ميان فردی گروهی(ويسمن و همکاران،2000)بر افسردگی و احساس تنهايی دانشجويان دختر افسرده انجام شد. بدين منظور دانشجويان دختری که با توجه به مقياسهای افسردگی و احساس تنهايی واجد شرايط ورود بودند، دعوت به مصاحبه شدند و بعد از مصاحبه تشخيصی 26 نفر انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه 13 نفره آزمايش و کنترل جايگزين شدند. آزمودنیهای دو گروه به کليه گويههای پرسشنامههای افسردگی( بک و همکاران، 1961)و احساس تنهايی(دهشيری و همکاران، 1386) در ابتدای درمان و پس از پايان درمان پاسخ دادند. روش پژوهش نيمه آزمايشی با نمونهگيری در دسترس و با طرح دو گروهی پيشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. پس از اجرای 12 جلسه درمان ميان فردی گروهی و جمعآوری اطلاعات، تحليل دادهها با استفاده از نسخه شانزدهم نرمافزار آماری SPSS و آزمون t مقايسه ميانگينهای مستقل با نمرات افتراقی نشان داد که نمرات افسردگی و احساس تنهايی دانشجويان گروه آزمايش در مقايسه با گروه کنترل کاهش معناداری داشته است. بنابراين، نتايج اين پژوهش حاکی از آن است که درمان ميان فردی به واسطه آموزش مهارتهای اجتماعی- رفتاری و ادراک اجتماعی، آموزش استفاده از خودآموزی بهمنظور هدايت رفتار و آموزش مهارتهای حل مسأله اجتماعی و جايگزينی افکار مؤثر و مثبت به جای افکار ناکارآمد و منفی، الگويی را برای فرد ترسيم میکند و به کاهش افسردگی، احساس تنهايی منجر میشود. بنابراين، به نظر میرسد درمان بين فردی برای مديريت مؤلّفههای احساس تنهايی و افسردگی دارای اثربخشی است.
|