عنوان
|
بررسي رابطه طرد اجتماعي و سلامت زايمان زنان |
تعداد صفحات
|
20 |
نویسنده
|
فریبا سیدان - بهار ضمیران |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه زن و مطالعات خانواده - مصوب دانشگاه آزاد سال 1 شماره 2 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1387 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
28-9 |
کلید واژه
|
زن سلامت زنان طرد اجتماعی سلامت زایمان طرد مدنی طرد اقتصادی طرد از رفاه اجتماعی طرد از تولید اجتماعی
|
موضوع
|
زايمان بهداشت و سلامت زنان/ زن و سلامت/ خانواده و سلامت زن و اجتماع / مشارکت اجتماعي زنان
|
چکیده
|
طرح مسئله: بارداری و زایمان یکی از علل عمده بیماری، معلولیت و مرگ زنان است. اختلاف فاحش سطح سلامت زایمان زنان ایرانی با سطح استانداردهای جهانی و بالابودن شاخص مرگ زنان در اثر زایمان و عواقب ناشی از آن و تلاش برای کاستن از عواقب آن، این پدیده را به یکی از ضرورت های مهم ملی و جهانی تبدیل کرده است. هدف از این پژوهش بررسي اثرات طرد اجتماعی بر سلامت زايمان زنان است. روش:روش تحقیق پیمایش بوده و از طریق ابزار پرسشنامه گردآوری اطلاعات صورت گرفته است. جامعه نمونه مورد مطالعه 185نفر از زنان بستری در بخش زایمان بیمارستان دولتی شهرستان جوانرود بوده است. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی نشان می دهد که بین میزان سلامت زایمان زنان و میزان طرد اجتماعی و ابعاد آن شامل طرد مدنی، طرد از رفاه اجتماعی، طرد از تولید اجتماعی و طرد اقتصادی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین انزوای اجتماعی و هر یک از ابعاد آن شامل احساس یاس، عجز و تنهایی با سلامت زایمان رابطه معناداری دارند. نتایج: نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان می دهد که به ترتيب طرد از رفاه اجتماعي و طرد از تولید اجتماعی بيشترين تاثيرات رابر سلامت زایمان دارند.\r\nشاخصی که بیشترین تأثیرگذاری را بر سلامت زایمان دارد، طرد از رفاه اجتماعی است. این شاخص به شرایط بخشهای زایمان مربوط است و اصلاح آن تأثیرات سریعتری را در بر دارد. نکته جالب توجه در نتایج این پژوهش اثر قابل توجه طرد از تولید اجتماعی و طرد مدنی به ترتیب در انزوای اجتماعی میباشد که گویای این مسئله است که برای تأثیر بر انزوای اجتماعی و نهایتاً سلامت زایمان، ابتدا باید مؤلفههای طرد از تولید اجتماعی (که عموماً به روابط اجتماعی و اثر حمایتی آنها و مشارکت در امر بهداشت و درمان توسط زنان مربوط است) را مورد نظر قرار دهیم. با افزایش ارتباطات مؤثر در امر سلامت زایمان و مشارکت افراد در امر بهداشت و درمان، انزوا کاهش یافته و سلامت زایمان نیز بیشتر تأمین میشود. کنترل و کاهش تبعیضهای جنسیتی، خشونت، تبعیض قومی و رعایت منشور حقوق بیمار در بیمارستان با کاهش طرد مدنی و در نتیجه کاهش انزوا باعث افزایش سلامت زایمان میگردد. طرد مدنی که با مؤلفههای تبعیض جنسیتی، خشونت، تبعیض قومی و عدم رعایت حقوق درمای سنجیده شده است، امروزه بسیار بیشتر از عوامل زیستی (به تنهایی) بر سلامت افراد مؤثر باشد.
|