عنوان
|
بررسي اثربخشي طرحواره درماني بر روي زنان مبتلا به افسردگي اساسي عود كننده |
تعداد صفحات
|
16 |
نویسنده
|
نازیلا حسینی - ویدا رضوی نعمتاللهی - مهدی حسینیفرد - بیوک حسننژاد |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه زن و مطالعات خانواده - مصوب دانشگاه آزاد سال 3 پیاپی 12 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1390 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
64-49 |
کلید واژه
|
افسردگی زنان اثربخشی طرحوارههای ناسازگار اولیه افسردگی اساسی طرحواره درمانی زنان افسرده افسردگی اساسی عود کننده
|
موضوع
|
افسردگي زنان جنسيت و مشاوره / زنان و مشاوره
|
چکیده
|
هدف تحقيق حاضر بررسي اثربخشي طرح واره درماني بر روي زنان مبتلا به افسردگي اساسي عودكننده بوده است. پژوهش حاضر مطالعه تك موردي با حجم نمونه 6 زن بود كه بر اساس طرح چند خط پايه غيرهمزمان در سال تحصيلي 91-90 انجام شد. آزمودني ها با روش نمونه گيري هدفمند از چهار مركز درماني در شهر تبريز انتخاب شدند. انتخاب آزمودنيها بر اساس ملاكهاي ورود و خروج و تشخيص درمانگر با استفاده از مصاحبه باليني ساختاريافته براي اختلالات\r\n SCID-CV) DSM IV) صورت گرفت. بيماران به شكل تصادفي دو به دو و به فاصله 10 روز از يكديگر به ترتيب سه جلسه ارزيابي خط پايه 12 جلسه طرح واره درماني را پشت سرگذاشتند. اطلاعات پژوهش از طريق پرسشنامه افسردگي بك (BDIII) و پرسشنامه طرح واره يانگ فرم كوتاه جمع آوري شد. به منظور اثربخشي از تحليل چشمي نمودارها، آزمون اندازه اثر براي معناداري آماري، درصد بهبودي و رسيدن به زير نقطه برش يا ميانگين معناداري باليني استفاده شد. بيماران در مجموع در كاهش شدت افسردگي به اندازه اثر 1.29 و 36.54 درصد بهبودي، و دركاهش طرح واره هاي ناكارآمد اوليه به اندازه اثر 1.19 و 47 درصد بهبودي رسيدند.
|