عنوان
|
نقش خودمهارگري، كيفيت رابطه با والدين و محيط مدرسه در سلامت رواني و رفتارهاي ضد اجتماعي نوجوانان |
تعداد صفحات
|
8 |
نویسنده
|
فرهاد محمدی مصیری - یعقوب شفیعی فرد - مژده داوری - محمدعلی بشارت |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه روانشناسی تحولی (مصوب دانشگاه آزاد) سال 8 پیاپی 32 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1391 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
404-397 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
مدرسه نوجوانان خودمهارگری رابطه والد فرزند رفتارهای ضد اجتماعی سلامت روانی
|
موضوع
|
مادري/ نامادري خانواده و اجتماع روابط خانوادگي پدري
|
چکیده
|
هدف اين پژوهش، شناخت نقش متغيرهاي خودمهارگري، كيفيت رابطه با والدين و محيط مدرسه در پيشبيني رفتارهاي ضداجتماعي و سلامت رواني نوجوانان بود. 241 دانش آموز (117پسر و 124دختر) به روش نمونهبرداري چندمرحله اي از دبيرستان هاي شهرستان فارسان از توابع استان چهارمحال و بختياري انتخاب شدند و مقياس خودمهارگري (تانجني و باميستر،2004)، مقياس والد ـ كودك (فاين، مورلند و شوبل،1983)، سياهه محيط كلاس و مدرسه (آلفرد و ديگران، 2004)، مقياس افسردگي، اضطراب و تنيدگي (لاويباند و لاويباند، 1995) و سياهه رفتارهاي ضد اجتماعي (محمدي مصيري و ديگران، 1389) را تكميل كردند. براي تحليل يافته هاي اين پژوهش از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. نتايج پژوهش نشان دادند كه بين خودمهارگري، كيفيت رابطه با والدين و فضاي مدرسه با رفتارهاي ضداجتماعي و عدم سلامت رواني رابطه منفي معنادار وجود دارد. نتايج رگرسيون چندگانه نشان دادند كه از طريق متغيرهاي خودمهارگري، كيفيت رابطه مادر، جنس و فضاي مدرسه مي توان 33 درصد از واريانس سلامت رواني و از طريق متغيرهاي كيفيت رابطه با مادر، خودمهارگري و كيفيت رابطه با پدر مي توان 14 درصد از واريانس رفتارهاي ضداجتماعي نوجوانان را تبيين كرد. در مجموع، ميتوان نتيجه گرفت كه متغيرهاي فردي، خانوادگي و مدرسه نقش مهمي در افزايش سلامت رواني و كاهش رفتارهاي ضداجتماعي نوجوانان ايفا مي كنند.
|