عنوان
|
مقايسه اثرات آموزشهای عزت نفس، خودكارآمدی و انگيزش پيشرفت بر كيفيت زندگی زنان مبتلا به ناتوانی جسمی حركتی |
تعداد صفحات
|
16 |
نویسنده
|
اعظم مرادی - مختار ملک پور - شعله امیری - حسین مولوی - ابوالقاسم نوری |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه کودکان استثنایی (پژوهش در حیطه کودکان استثنایی سابق) - پژوهشکده کودکان استثنایی - علمی پژوهشی سال 10 شماره 1 پیاپی 35 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1389 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
64-49 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
عزت نفس زنان انگیزش آموزش گروهی بانوان کیفیت زندگی زنان آموزش گروهی خودکارآمدی سلامت روانی زنان عزت نفس زنان دچار ناتوانی جسمی حرکتی کیفیت زندگی انگیزش پیشرفت سلامت روانی
|
موضوع
|
بهداشت و سلامت زنان/ زن و سلامت/ خانواده و سلامت زن و آموزش / جنسيت و آموزش / خانواده و آموزش
|
چکیده
|
هدف اين تحقيق بررسي و مقايسه تأثير آموزشهاي عزت نفس، خودكارآمدي و انگيزش پيشرفت بر كيفيت زندگي و حيطه هاي آن در زنان مبتلا به ناتوانی جسمی حرکتی شهر اصفهان بود. \r\nروش: براي نمونه گيري 80 نفر از اعضاي زن 35 - 18 ساله جامعه معلولین شعبه شهر اصفهان که ویژه افراد مبتلا به ناتواني جسمي -حركتي است، به شيوه تصادفي انتخاب شدند و پس از اجراي پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني ، 40 نفر از آنهاكه كيفيت زندگي شان از نيم ديگر آزمودنيها پايين تر بود، به مثابه نمونه نهايي انتخاب و به طور تصادفي ، به سه گروه آزمايشي و يك گروه گواه واگذار شدند. سپس براي هر يك از گروههاي آزمايشي 1، 2 و 3 به ترتیب برنامه آموزش گروهی عزت نفس، آموزش گروهی خودکارآمدی و آموزش گروهي انگيزش پيشرفت، در قالب 9 جلسه هفتگي 120 دقيقه اي برگزار شد. پس از اتمام جلسات آموزش، پس آزمون (پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني) اجرا شد . براي سنجش ويژگيهاي جمعيت شناختي آزمودنيها، پرسشنامه مشخصات جمعيت شناختي به كار برده شد . براي تجزيه و تحليل داده ها از تحليل كوواريانس استفاده شد.\r\nیافتهها: نتایج حاکی از اثربخشی آموزش گروهی خودکارآمدی (P= 0/043) و آموزش گروهی انگیزش پیشرفت (p= 0/048) و عدم اثربخشی آموزش گروهی عزت نفس (p= 0/193) بر نمره کل کیفیت زندگی است؛ ضمناً اثربخشی سه نوع آموزش گروهی با یکدیگر تفاوت معنیداری نداشت. یافتهها همچنین نشان دهنده اثربخشی آموزش گروهی عزت نفس (p= 0/013)، آموزش گروهی خود کارآمدی (p= 0/005) و آموزش گروهی انگیزش پیشرفت (p= 0/049) بر حیطه سلامت روانی، کیفیت زندگی و عدم اثربخشی آنها بر حیطههای سلامت جسمانی و سلامت محیط کیفیت زندگی بود. \r\nنتیجهگیری: هر سه مداخله مورد استفاده در این پژوهش به ویژه روشهای آموزش گروهی خودکارآمدی و آموزش گروهی انگیزش پیشرفت میتواند بر بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به ناتوانی جسمی و در نتیجه توانبخشی آنها، مؤثر باشد.
|