عنوان
|
بررسی جنبههای نمایشی شخصیت سودابه بر اساس نظریه کنشمندی گرماس |
تعداد صفحات
|
14 |
نویسنده
|
ناصر نیکوبخت - احسان زیورعالم |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه زن در فرهنگ و هنر (پژوهش زنان سابق) شماره 4 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1392 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
542-529 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
زنان شاهنامه سودابه شخصیت نمایشی نظریه کنشمندی گرماس جنبههای نمایشی
|
موضوع
|
زن و ادبيات / خانواده و ادبیات شخصيتها / اشخاص / مشاهير زن الههها، استورهها، نمادها
|
چکیده
|
شاهنامۀ فردوسی اثری با شخصیتهای بسیار و متنوع است و توانایی تبدیلشدن به متون نمایشی را از هر حیث دارد؛ ولی پیش از ورود به نگارش چنین متونی نیاز است هریک از شخصیتها از منظر نظریههای شخصیت پردازی دراماتیک بررسی و تحلیل شود. شخصیتپردازی قهرمان نمایش بهمنزلۀ یکی از ارکان اصلی دنیای نمایش، مؤلفه های ویژهای چون کنشمندی و انگیزش برای دستزدن به عمل دراماتیک، ویژگیهای فیزیکی و روانی دارد که آن را از شخصیتپردازی داستانی متمایز میکند. سودابه یکی از شخصیتهایی جذاب داستانی در شاهنامه است. ویژگیهایی شخصیتی وی با شخصیتهای متعددی در ادبیات دیگر ملل مقایسهکردنی است. سودابه دارای ویژگیهای قهرمانان دراماتیک است. در این مقاله کوشش شده با برشمردن مؤلفههای یک شخصیت نمایشی، نشان دهیم که بهکمک شیوۀ پرداخت هنری فردوسی از سودابه، میتوان همچون دیگر نمونه های ادبیات نمایشی، در نمایشنامهای از سودابه شخصیتی نمایشی خلق کرد و در مرکز توجه اثری نمایشی قرار داد. در سالهای گذشته، نظریههای شخصیتپردازی استفادهشده برای تحلیل شخصیتهای داستانی در متون ادبی کهن، نظریههای کلاسیکی بوده است که اکنون مورد تردید قرار گرفته اند و نیاز است با دیدگاههای جدید به نقد و تحلیل آنها پرداخته شود. یکی از این نظریهها در حوزۀ شخصیتپردازی دراماتیک، نظریۀ کنشمندی شخصیت گرماس است که شخصیت را براساس میزان کنش در بافت متن نمایشنامه میسنجد.
|