عنوان | عوامل اقتصادي اجتماعي مؤثر بر اقدام به خودكشي در زنان شهرنشين كشور طي سالهاي 1386 -1388 |
تعداد صفحات | 16 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه زن در توسعه و سیاست (پژوهش زنان سابق) شماره 3 پیاپی 42 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1392 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 392-377 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | خودکشی زنان نرخ بیکاری زنان عوامل اجتماعی زنان شهری عوامل مؤثر عوامل اقتصادی اجتماعی عوامل اجتماعی اقتصادی صنعتی شدن عوامل اقتصادی نرخ طلاق نابرابری درآمدی |
موضوع | خودکشي زنان |
چکیده |
خودكشي از پديده هايي است كه به نابودي سرمايه هاي انساني منجر مي شود. اين امر لزوم مطالعات متعدد در زمينه بررسي عوامل تاثيرگذار بر خودكشي را موجب مي شود. مطالعه حاضر به دنبال بررسي شواهد مربوط به خودكشي زنان و شناسايي متغيرهاي تاثيرگذار بر خودكشي زنان در ايران است. براي اين منظور از متغيرهاي نرخ بيكاري زنان، نابرابري درآمدي، نرخ طلاق، ميزان شهرنشيني و شاخص صنعتي شدن، كه آمار آن ها در سال هاي 1386ـ1388 در دسترس بوده، استفاده و با به كارگيري روش اقتصادسنجي داده هاي تلفيقي، به بررسي رابطه ميان متغيرهاي مذكور و اقدام به خودكشي زنان در كشور پرداخته شد. نتايج نشان دهنده رابطه مثبت و معنادار ميان بيكاري زنان، نابرابري درآمدي، صنعتي شدن، و نرخ طلاق و اقدام به خودكشي در زنان است. نتايج پژوهش همچنين اگرچه نشان دهنده رابطه مثبت ميان شهرنشيني با اقدام به خودكشي در ميان زنان است، اين رابطه از لحاظ آماري معنادار نيست. بر اين اساس، جهت حفظ سرمايه انساني لزوم توجه به متغيرهاي بررسي شده در اين مطالعه در برنامه ريزي هاي مقابله با خودكشي بيشتر احساس مي شود و شناسايي دقيق تر عوامل موثر بر خودكشي زنان مستلزم مطالعات ديگر و به كارگيري ساير متغيرهاي تاثيرگذار بر خودكشي در كنار متغيرهاي استفاده شده در اين پژوهش است. |
کد مقاله | 17378 |
تعداد بازدید | 578 |
|