عنوان | شوراهای انجمن اوليا و مربيان: واكاوی يك تجربه بعد از سه سال |
تعداد صفحات | 24 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه خانواده و پژوهش سال 9 پیاپی 14 |
تاریخ انتشار | بهار - 1391 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 146-123 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | انجمن اولیاء و مربیان مشارکت |
موضوع | زن و آموزش / جنسيت و آموزش / خانواده و آموزش |
چکیده |
در سازمان مدیریتی آموزش و پرورش ایران انجمن اولیا و مربیان مداس تحت نظارت و پشتیبانی شوراهای بالادستی خود با عنوان شورای انجمن اولیا و مربیان شهرستان و استان است. هدف این بررسی ارزیابی عملکرد شوراهای بالادستی انجمن در سال 1387 است. این پژوهش توصیفی است و به دو روش بررسی اسناد و پیمایش دیدگاه اعضای شوراها انجام پذیرفته است. اسناد مورد مطالعه مصوبات شوراها و گزارشهای قرائت شده در جلسات شوراهاست. در بررسی اسناد نمونه آماری 6 استان از مجموع 31 استان کشور به صورت تصادفی هدفدار در قالب سه منطقه برخوردار، نیمهبرخوردار و محروم انتخاب گردید و از هر استان نیز 3 شهرستان به صورت تصادفی در همان قالب سه منطقه برخوردار، نیمهبرخوردار و محروم انتخاب گردید و از هر استان نیز 3 شهرستان به صورت تصادفی در همان قالب سه منطقه برخوردار، نیمه برخوردار و محروم انتخاب شدند. از این رو 6 استان و 18 منطقه / شهرستان کل نمونه این بررسی را تشکیل دادند. همچنین در پیمایش از اعضای شوراهای انجمن استان و شهرستان نمونه آماری 753 نفر از جامعه 10136 نفری انتخاب شدند. نتایج حاکی از آن است که در سال 1387 شوراهای استان و شهرستان کشور جمعاً 2067 جلسه برگزار کردهاند و 5549 مصوبه داشتهاند. از این تعداد 4139 مصوبه اجرا شده است. مصوبات اغلب دارای اشتراک موضوعی هستند. مهمترین موضوعات مصوبات عبارت از «توسعه کلاسهای آموزش خانواده»، «کمک به دانشآموزان بیبضاعت» و «بازدید از واحدهای آموزشی و مدارس موفق» بوده است. همچنین مهمترین موانع اجرایی شدن مصوبات «نداشت اعتبارات کافی، بودجه و امکانات»، «نبود قدرت اجرایی و حمایت از شوراهای انجمن» و «نبود الزام قانونی برای همکاری سایر سازمانها با آموزش و پرورش و شوراها» است. پنجاه درصد از اعضای شوراها معتقدند که اهداف شوراها تأمین شده است، با این حال کمترین میزان در تحقق یافتن اهداف مربوط به اهدافی از نوع «افزایش نقش اولیای دانشآموزان در برنامهریزی و تصمیمگیری در راستای مأموریتهای انجمن» و «ایجاد زمینههای نظارت عمومی اولیا و مربیان بر عملکرد و برنامههای انجمن» بوده است. دیدگاه اعضا بیانگر آن است که به ترتیب «کمبود نیرو برای اجرای برنامهها» و «آشنا نبودن اعضا با آییننامهها و مقررات» و «عدم همکاری جدی اولیا با آموزش و پرورش» مهمترین مشکلات شوراها بوده است. |
کد مقاله | 17341 |
تعداد بازدید | 696 |
|