عنوان | تجويز تزويج صغار |
تعداد صفحات | 18 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مقالات و بررسیها - دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران - علمی پژوهشی شماره 63 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1377 |
محدوده صفحات | 100-83 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | ولی صغار بلوغ مصلحت مفسده |
موضوع | سن ازدواج |
چکیده |
اين مقاله به مطالعه تطبيقي و ارزيابي انتقادي ماده 1041 قانون مادي مي پردازد. ماده 1401 قانون مدني پيش از اصلاح چنين سني را براي دختران 15 سال و براي پسران 18 سال تمام پيش بيني كرده بود. قانون حمايت از خانواده در سال 1353 ازدواج زنان پيش از رسيدن به 18 سال و مردان پيش از رسيدن به 20 سال راممنوع اعلام كرد. اصلاحات سال 1361 اين وضعيت را دگرگون ساخت و ماده 1041 قانون مدني به استناد مغايرت با احكام فقهي اصلاح و به موجب آن نكاح پيش از بلوغ ممنوع، اما عقد نكاح پيش از بلوغ با اجازه اولياي صغير صحيح تلقي شد. وضع موجود در قانون مدني هم از ديدگاه حقوقي و جامعه شناختي در خور انتقاد است و هم با مقررات ملي دولت هاي مترقي و مفاهيم و معيار هاي بين المللي مغايرت تمام دارد. |
کد مقاله | 169 |
تعداد بازدید | 880 |
|