عنوان
|
بررسی اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر خودنظم بخشی بر كاهش تعارض زناشویی |
تعداد صفحات
|
14 |
نویسنده
|
رسول روشن چلسی - علیرضا علینقی - آزاده طاولی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی - علمی پژوهشی سال 1 شماره 1 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1389 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
14-1 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
زوج درمانی خود نظم بخشی زوج درمانی خود نظم بخشی تعارض زناشویی
|
موضوع
|
روابط زوجين خانواده درماني
|
چکیده
|
پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير زوج درماني مبتني بر خود نظم بخشي بر كاهش تعارض هاي زناشويي انجام شد. بدين منظور، از بين جامعه آماري شامل زوجين داراي مشكلات زناشويي مراجعه كننده به مركز مشاوره پويش، تعداد 16 زوج انتخاب و به گونه اي تصادفي در دو گروه كنترل و آزمايشي قرار گرفتند. نمونه هاي اين پژوهش عبارت بودند از گروه آزمايش متشكل از 8 زوج كه زوج درماني مبتني بر خود نظم بخشي را در طول 6 جلسه هفتگي دريافت كردند و گروه كنترل، متشكل از همين تعداد افراد كه اين درمان را دريافت نكردند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش، پرسشنامه تعارض زناشويي (MCQ) بود كه در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون بر روي دو گروه آزمايش و كنترل اجرا گرديد. نتايج آزمون U من ويتني حاكي از آن بود كه زوج درماني مبتني بر خود نظم بخشي موجب كاهش معنادار در ميانگين نمرات تعارض زناشويي گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل گرديد (p = 0.003). همچنين اين برنامه درماني موجب كاهش معنادار در ميانگين نمرات خرده مقياس هاي تعارض زناشويي شامل تعارض هاي مربوط به رابطه جنسي (p = 0.04)، واكنش هاي هيجاني (p = 0.008)، رابطه فردي با خويشاوندان خود (p = 0.002) و جلب حمايت فرزند (p = 0.047) در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل گرديد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه زوج درماني مبتني بر خود نظم بخشي مي تواند به عنوان يك برنامه درماني مفيد در كاهش تعارض هاي زوجين ناسازگار به كار رود.
|