عنوان
|
مقايسه جايگاه زنان در برنامههاي توسعه و کلان جمهوري اسلامي ايران |
تعداد صفحات
|
22 |
نویسنده
|
اکرم قدیمی - ارسلان قربانی شیخ نشین - رحمان حریری |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه تحقیقات زنان (مجله مطالعات زنان) - انجمن ایرانی مطالعات زنان - علمی پژوهشی سال 5 شماره 3 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1390 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
26-5 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
مشارکت زنان زن در برنامه توسعه توسعه انسانی جایگاه زنان برنامهریزیهای کلان برنامههای توسعه ایران برنامه توسعه
|
موضوع
|
جنسيت و توسعه / زن و توسعه / زن در برنامههاي توسعه
|
چکیده
|
توجه به جايگاه زنان در برنامه هاي توسعه داراي اهميتي کليدي است زيرا مشارکت زنان در عرصه هاي گوناگون اقتصادي، سياسي، و فرهنگي، از شاخص هاي مهم توسعه انساني و پايدار مورد نظر سازمان ملل متحد در تعيين درجه توسعه يافتگي محسوب مي شود. ناديده گرفتن زنان به عنوان نيمي از منابع انساني جامعه چرخ توسعه جامعه را کند مي کند. به منظور تحقق توسعه انساني توجه به جايگاه نقش آفرين زنان در فرايند توسعه کشور و تامين مطالبات اين قشر عظيم در برنامه هاي توسعه اي و کلان کشور ضروري است.\r\nاين پژوهش به دو پرسش اساسي که «از منظر تئوريک و عملکرد اجرايي، برنامه هاي پنج گانه توسعه، چه تفاوت ها و همانندي هايي به لحاظ توجه به جايگاه زنان با هم دارند؟ و کداميک از برنامه هاي توسعه کشور، در توجه به جايگاه زن در فرايند توسعه عملکرد موفق تري داشته است؟ پاسخ مي دهد. فرضيه اصلي در پاسخ به پرسش اصلي اين است: «به نظر مي رسد توجه به جايگاه زنان در برنامه هاي پنج گانه توسعه بر روي محور حداقل ها و حداکثرها در نوسان بوده، حداقل ها از برنامه اول شروع شده و در برنامه چهارم و پنجم به سمت حداکثرها پيش مي رود. در مجموع توجه به جايگاه زن در فرايند توسعه کشور در برنامه هاي سوم، چهارم و پنجم توسعه، داراي روندي رو به بهبود و پيشرفت بوده است.» روش تحقيق در اين مقاله، روش توصيفي-تحليلي است. جايگاه زنان در قانون اساسي، و برنامه هاي پنج گانه توسعه به صورت مقايسه اي واکاوي مي شود.
|