عنوان | بررسی رابطه بين تمايزيافتگی با ميزان تمايل به اعتياد در مردان متأهل |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه پژوهشنامه نظم و امنیت انتظامی - سازمان تحقیقات و مطالعات ناجا - علمی پژوهشی سال 4 شماره 4 پیاپی 16 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1390 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 115-105 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | گرایش به اعتیاد تمایزیافتگی مردان متأهل نظامهای خانواده بوئن |
موضوع | زن و اعتياد / اعتياد زنان / خانواده و اعتیاد |
چکیده |
پژوهش حاضر به ميزان تمايل به اعتياد مردان متاهل مشكل دار، از ديدگاه نظام هاي خانواده بوئن و با تاكيد بر مفهوم تمايزيافتگي، پرداخته است. در اين نوشتار چنين فرض شده است تمايل به اعتياد مردان متاهل با سطح تمايزيافتگي رابطه دارد. همچنين فرض شد كه بين تمايل به اعتياد مردان تمايزيافته و تمايزنايافته تفاوت وجود دارد. روش پژوهش از نوع توصيفي و پس رويدادي است. جامعه پژوهش دربرگيرنده مردان متاهل مراجعه كننده به كلينيك مشاوره ي تحقيقي است. تعداد 53 نفر از مردان متاهل مراجعه كننده به مركز مشاوره در يك دوره زماني 3 ماهه، به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. از دو ابزار DSI-R و «تمايل به اعتياد» براي گردآوري اطلاعات استفاده شد. پس از تعيين گروه نمونه و پر كردن پرسشنامه تمايزيافتگي توسط آنان 26 نفر داراي تمايز يافتگي بالا و 27 نفر نيز داراي تمايزيافتگي پايين شناخته شدند. نتايج نشان داد كه تمايزيافتگي و خرده مقياس هاي آن (واكنش عاطفي، جدايي عاطفي و موضع من و آميختگي با ديگران) «تمايل به اعتياد» مردان را پيش بيني مي كنند. همچنين نتايج نشان داد كه بين تمايل به اعتياد مردان تمايزيافته و تمايزنايافته تفاوت وجود دارد. با توجه به نتايج مي توان چنين نتيجه گيري كرد كه افراد با سطح پايين خودمتمايزسازي پايين ممكن است براي كاهش اضطراب دست به مصرف مواد مخدر بزنند. بنابراين الزامات باليني براي پيگيري و درمان سوء مصرف مواد بايد مورد توجه قرار گيرد. |
کد مقاله | 16912 |
تعداد بازدید | 794 |
|