عنوان
|
اثر جنسيت و سطح فعاليت بدني بر خودپنداره بدني دانشآموزان دوره راهنمايي تحصيلي |
تعداد صفحات
|
13 |
نویسنده
|
معصومه بقاییان - عباس بهرام - حسن خلجی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه نوآوریهای آموزشی - سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی - علمی پژوهشی سال 12 پیاپی 47 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1392 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
94-82 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
جنسیت فعالیت بدنی خودپنداره بدنی سطح فعالیت دانشآموزان دوره راهنمایی
|
موضوع
|
زن و ورزش جنسيت و بدن / زن و بدن / بدن زنانه جنسيت و روانشناسي / روانشناسي زن
|
چکیده
|
هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثر جنسیت و سطح فعالیت بدنی بر خودپنداره بدنی دانشآموزان بود. 408 دانشآموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی در دامنه سنی 11 تا 14 سال (204 دانشآموز دختر و 204 دانشآموز پسر) به صورت خوشهای تصادفی انتخاب شدند. شرکتکنندگان پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه خود ـ توصیفی بدنی (مارش 1994) که شامل 11 خرده مقیاس بود را تکمیل کردند. پژوهش مربوطه از نوع علی ـ مقایسهای بود. در این تحقیق از آزمون تحلیل واریانس دو عاملی در قالب یک طرح (سطح فعالیت) 2× (جنسیت) 2 به منظور تعیین اثر جنسیت و سطح فعالیت برخودپنداره بدنی و خرده مقیاسهای آن استفاده شد. یافتههای تحلیل واریانس دو عاملی نشان داد که اثر اصلی جنسیت و تعامل جنسیت و سطح فعالیت (P > 0/05) معنیدار نبوده ولی اثر اصلی سطح فعالیت معنیدار بود. بدین ترتیب که دانشآموزان فعال از خودپنداره بدنی بیشتری در مقایسه با دانشآموزان غیرفعال برخوردار بودند دانشآموزان دختر در خرده مقیاس قیافه ظاهر و فعالیت از خودپنداره بدنی بهتری نسبت به دانشآموزان پسر برخوردار بودند (P ≤ 0/05) در حالیکه اثر سطح فعالیت بر خردهمقیاسهای هماهنگی، فعالیت، لیاقت ورزشی، قیافه ظاهری، قدرت، انعطاف و استقامت معنیدار بود. (P ≤ 0/01) و دانشآموزان فعال در خرده مقیاسهای مذکور خودپنداره بدنی بهتری نسبت به دانشآموزان غیرفعال داشتهاند. نتایج نشان میدهد مشارکت دانشآموزان در فعالیتهای ورزشی منجر به افزایش عوامل جسمانی، ظاهری و روانشناختی میشود که افزایش خودپنداره بدنی دانشآموزان را بدنبال دارد. بدین ترتیب فراهم آوردن مشارکت همه جانبه دانشآموزان در فعالیتهای ورزشی در سطح مدارس به منظور افزایش خودپنداره بدنی ضروری است.
|