عنوان
|
بررسي اثربخشي زوج درماني سيستمی- رفتاري بر افزايش سازگاري زناشويي |
تعداد صفحات
|
16 |
نویسنده
|
محمود گودرزی - علیرضا بوستانی پور |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه مشاوره و رواندرمانی خانواده سال 3 شماره 2 پیاپی 9 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1392 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
296-281 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
زوج درمانی زوج درمانی سیستمی رفتاری سازگاری زناشویی
|
موضوع
|
روابط زوجين خانواده درماني
|
چکیده
|
هدف: خانواده بافت سالمي براي رشد و اصلاح است و وظيفه اصلي آن حمايت از فرديت يابي و در عين حال، ايجاد حس تعلق در بين اعضاء است. در واقع هر شخصيت در ماتريس اجتماعي خانواده متولد شده و پرورش مي يابد و تنها در اين چهارچوب تجربي است كه فرد بالغ شده و به ثبات مي رسد.از آنجايي كه بروز ناسازگاري زناشويي يكي از مقدمات جدايي و طلاق مي باشد و با توجه به اينكه اگر اين مساله به گونه اي حل و كنترل شود، ازدواج به جدايي ختم نمي شود، پژوهش حاضر بر آن است تا با توجه به ابعاد مختلف ناسازگاري زناشويي در زوج ها مدلي كارآمد را براي درمان آن ها ارائه دهد.\r\nروش: بر همين اساس، 20 نفر (دو گروه 10 نفري، 5 زوج در هر گروه) از زوج هاي داوطلب به عنوان نمونه، از بين جامعه زوج هاي ساكن تهران، انتخاب شدند و در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند و پس از اجراي پرسشنامه ناسازگاري زناشويي به عنوان پيش آزمون روي افراد هر دو گروه، افراد گروه آزمايش در معرض درمان سيستمي–رفتاري، قرار گرفتند. پس از اتمام هر دو گروه آزمايش و كنترل به پس آزمون پاسخ گفتند.\r\nيافته ها: نتايج حاصل در اجراي اين تحقيق نشان دهنده آن است كه زوج درماني سيستمي –رفتاري بر ميزان ناسازگاري زناشويي موثر است (p > 0.001).\r\nنتيجه گيري: اين مطلب مويد آن است كه مشكلات رابطه اي را مي توان با درمان هاي رابطه اي از ميان برد. با توجه به رويكرد ارتباط مدار درمان هاي سيستمي- رفتاري مي توان معناداري اين فرض را تبيين كرد. اين نتيجه با اصول درمان هاي سيستمي همخوان است.
|