عنوان
|
بررسي اثر آموزش مديريت به مادران بر بهبود شيوههاي فرزندپروري و كاهش نشانههاي اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي فرزندان |
تعداد صفحات
|
18 |
نویسنده
|
طاهره بهمنی - حمید علیزاده |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه روانشناسی افراد استثنایی (مصوب وزارت علوم) سال 1 شماره 1 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1390 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
44-27 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
اختلال بیش فعالی کم توجهی آموزش مدیریت به مادران سبک فرزندپروری
|
موضوع
|
زن و آموزش / جنسيت و آموزش / خانواده و آموزش تربيت در خانواده مادري/ نامادري روابط خانوادگي
|
چکیده
|
هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير آموزش مديريت به مادران براي بهبود شيوه هاي فرزند پروري و كاهش نشانه هاي اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي فرزندان است. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون و جامعه آماري كليه دانش آموزان با اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي و والدين آنها در شهر بهبهان است. با انتخاب تصادفي26 مدرسه و با استفاده از پرسشنامه نشانه هاي مرضي كودكان CSI-4 (فرم والد و معلم)، عده اي دانش آموز با اين اختلال انتخاب و از نظر متغيرهايي مانند ميزان تحصيلات دانش آموز و والدين، سن، محل زندگي، شدت اختلال، و اختلال هاي همبود همتاسازي و 40 نفر به شيوه تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. براي ارزيابي شيوه هاي فرزندپروري از پرسشنامه فرزند پروري رابينسون، ماندلكو، الس، و هارت (2001)، استفاده شد. مادران گروه آزمايش در جلسات آموزش مديريت والدين مبتني بر رويكرد رفتاري باركلي (1997) شركت داده شدند. مادران گروه كنترل هيچ گونه آموزشي دريافت نكردند. نتايج تحليل كوواريانس چند متغيري، تفاوت معناداري ميان ميانگين نمرات گروه آزمايش و كنترل در نشانه هاي اختلال را نشان داده و نمره شدت اختلال گروه آزمايش پس از آموزش كاهش يافته بود. همچنين نتايج تحليل نشان داد كه نمره شيوه هاي فرزندپروري خودكامه و سهل گير مادران كاهش و نمره شيوه مقتدرانه افزايش يافته است. به طور كلي، مي توان به اين نتيجه رسيد كه برنامه آموزش والدين (باركلي، 1997) سبب بهبود شيوه هاي فرزندپروري مادران و كاهش نشانه هاي اختلال در فرزندان شده است.
|