عنوان | نقش عوامل مؤثر در گرايش به خودكشي دانشآموزان دختر دوره متوسطه |
تعداد صفحات | 10 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی (مصوب وزارت علوم) سال 14 شماره 3 پیاپی 53 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1392 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 100-91 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | عوامل خانوادگی رابطه با جنس مخالف دانشآموزان دختر دبیرستانی رضایتمندی از زندگی گرایش به خودکشی |
موضوع | خودکشي زنان |
چکیده |
هدف اين پژوهش، بررسي رابطه گرايش به خودكشي با متغيرهاي جمعيت شناختي، رضايت از زندگي، سابقه رويدادهاي ناراحت كننده و وابستگي به مواد ، عوامل خانوادگي، رابطه با جنس مخالف و مشاركت در فعاليت گروهي بود. لذا، در يك مطالعه همبستگي، از جامعه آماري دانش آموزان دختر دوره متوسطه شاهين شهر در سال تحصيلي 90-1389 تعداد 415 دانش آموز به شيوه تصادفي متناسب با حجم انتخاب و با مقياس رضايت از زندگي داينر و همكاران (1985) مقياس «گرايش به خودكشي»، فرم ايراني پرسشنامه باليني نوجوانان ميلون ( MACI-IR ؛ مهرابي، 1389 ) و پرسشنامه هاي جمعيت شناختي و خانوادگي ارزيابي شدند. نتايج ضريب همبستگي پيرسون حاكي از رابطه معنادار اكثر متغيرهاي مورد بررسي با گرايش به خودكشي بود (p < 0.05 ). ولي نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد متغيرهاي رضايت از زندگي، شدت اتفاق ناراحت كننده، سابقه خانوادگي خودكشي، داشتن دوست پسر، تحصيلات مادر و بيماري رواني مادر در مجموع 42/2 درصد از گرايش به خودكشي نوجوانان دختر را پيش بيني مي كند (p < 0.05 ) نتايج حاصل از اين پژوهش بر نقش حوادث شديد، سابقه خودكشي در خانواده ، سطح تحصيلات مادر، بيماري روانپزشكي پدر و رابطه با دوست پسر در گرايش به خودكشي تاكيد داشت. |
کد مقاله | 16696 |
تعداد بازدید | 804 |
|