عنوان | بررسي اثربخشي آموزش تحليل ارتباط محاورهاي (TA) مذهب محور بر ميزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضايت زناشويي |
تعداد صفحات | 18 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه روانشناسی و دین (مصوب حوزوی) سال 5 شماره 4 پیاپی 20 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1391 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 40-23 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | رضایت زناشویی تحلیل ارتباط محاوره ای مذهب محور عشق و علاقه احترام به همسر |
موضوع | روابط زوجين |
چکیده |
هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي آموزش تحليل ارتباط محاوره اي مذهب محور بر ميزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضايت زناشويي بوده است. طرح اين پژوهش از نوع تجربي، پيش آزمون ـ پس آزمون و گروه كنترل با پيگيري بوده است. از ميان زوج هاي با مشكلات خانوادگي و تعارضات زناشويي مراجعه كننده به مركز مشاوره محقق، و با استفاده از نمونه گيري در دسترس، تعداد سي زوج انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. گروه آزمايش طي هشت جلسه 45 دقيقه اي تحت آموزش تحليل ارتباط محاوره اي مذهب محور قرار گرفتند؛ اما گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكردند. ابزار پژوهش عبارت بود از: 1. مقياس عشق و علاقه؛ 2. پرسش نامه احترام به همسر؛ 3. پرسش نامه رضايت زناشويي اينريچ. داده هاي حاصل، با روش تحليل واريانس چند متغيري تجزيه و تحليل شدند. نتايج به دست آمده آشكار ساخت كه ميان گروه آزمايش و كنترل، از لحاظ ميزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضايت زناشويي تفاوت معنا داري وجود دارد (001/0>P)؛ يعني ميزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضايت زناشويي در گروه آزمايش، به گونه اي معنا دار، بالاتر از پيش آزمون و گروه كنترل بوده است. اين نتايج، همچنان در دوره پيگيري به گونه اي معنا دار پايدار بوده است (001/0>p). |
کد مقاله | 16092 |
تعداد بازدید | 768 |
|