عنوان
|
طراحی محیطهای معماری دوستدار خانواده |
تعداد صفحات
|
22 |
نویسنده
|
محمد مشایخی - مجید قدمی - محمدجواد مهدوینژاد - محمدرضا بمانیان |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه خانواده و پژوهش سال 7 شماره 3 و 4 |
تاریخ انتشار
|
پاييز و زمستان - 1389 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
124-103 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
فضاهای عمومی خانواده فضاهای جمعی مجتمعهای مسکونی محیطهای جمعی رفتارشناسی قلمرو
|
موضوع
|
زن و اماکن عمومي / خانواده و اماکن عمومی خانه/ مجتمعهای مسکونی
|
چکیده
|
خانواده مهمترین و بنیادیترین واحد اجتماعی است. ایجاد فضاهایی با کیفیت بالای زندگی مهمترین رسالت معماری در هر کشور است، اما ایجاد فضاهایی با کیفیت بالا برای استفاده خانوادهها بخشی از این گستره است که اهمیت آن بیش از سایر حوزههاست. خانواده و نهاد خانه به منزله تجسم آن، چه از نظر کمیت و چه از نظر کیفیت مهمترین بخش معماری را شامل میشود. حال اگر این محیطها نتوانند فضایی مناسب برای رفتارهای معمول خانواده ارائه دهند، نمیتوان انتظار داشت فضایی سالم برای خانوادهها ایجاد شود. برای نیل به این هدف، ابتدا باید خانواده و قلمرو رفتاری آن را بشناسیم، سپس به مجتمعهای مسکونی بپردازیم. این مقاله با بررسی دو مفهوم طراحی و جامعهشناسی معماری سعی دارد به شناخت محیطهای دوستدار خانواده، کیفیت آنها و میزان استفاده از آنها در فضاهای شهرکهای مسکونی بپردازد. برای رسیدن به این هدف ابتدا به شناخت و معنای خانواده و محیط آن در اجتماع و سپس شناخت مجتمعهای مسکونی به منزله فضاهایی که اقشار گوناگون مردم و در صدر اهمیت آن خانوادهها ـ از آن به عنوان مهمترین فضا استفاده میکنند ـ میپردازیم. در این راستا با بهرهگیری از سنجش غیرمستقیم و با استفاده از نظریه نشانهشناسی و نظریه تفسیر زیملی به رفتارشناسی و تحلیل و تفسیر نتایج به دست آمده، استفاده کاربران یک مجتمع مسکونی از فضاهای عمومی این مجتمعها را مورد بررسی قرار دادهآیم و با تحلیل نتایج به دست آمده به مقایسه رفتار گروههای گوناگون کاربران از فضاها میپردازیم، بدین وسیله فضاهای مناسب برای استفاده کاربران به ویژه خانوادهها مشخص شده است و عواملی که بر استفاده کاربران از این فضاها مؤثر است شناسایی و طبقهبندی شده است.
|