|
عنوان
|
اثربخشي درمان تعامل والد- كودك بر خودكارآمدي والدگري مادران كودكان دچار درخودماندگي با كنش‌وري بالا |
|
تعداد صفحات
|
18 |
|
نویسنده
|
آتنا مهاجری - حمیدرضا پوراعتماد - امید شکری - کتایون خوشابی |
|
مشخصات نشریه
|
فصلنامه روانشناسی کاربردی (مصوب وزارت علوم) سال 7 شماره 1 پیاپی 25 |
|
تاریخ انتشار
|
بهار - 1392 |
|
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
|
محدوده صفحات
|
38-21 |
|
زبان
|
فارسی |
|
کلید واژه
|
خودکارآمدی درخودماندگی درمان تعاملی کنش‌وری بالا والدگری کودکان
|
|
موضوع
|
مادري/ نامادري روابط خانوادگي
|
|
چکیده
|
هدف: هدف پژوهش تعيين ميزان تاثير احتمالي درمان تعامل والد-كودك بر خودكارآمدي والدگري مادران كودكان درخودمانده با كنش وري بالا بود. \r\nروش: روش پژوهش شبه-آزمايشي با طرح تك آزمودني و نمونه گيري به شيوه دردسترس بود. پنج زوج مادر-كودك از «مركز ساماندهي درمان و توانبخشي اختلالات اتيستيك» انتخاب شدند و حدود 17 هفته «درمان تعامل والد-كودك» آيبرگ (1999) را دريافت كردند. مادران «مقياس خودكارآمدي والدگري در مداخله زودهنگام» گيموند، ويلكاكس و لاموري (2008) را در خط پايه، بين دو مرحله درمان، يك هفته پس از درمان و دو مرحله پيگيري تكميل كردند. \r\nيافته ها: يافته ها حاكي از افزايش خودكارآمدي والدگري چهار مادر به ميزان كم تا متوسط (از 49/0 تا 50 درصد) و كاهش 49/5 درصدي اندازه اثر در نفر پنجم بود. با اين همه، ميزان رضايت مادران از درمان بسيار بالا بين 80 تا 88 درصد بود. \r\nنتيجه گيري: درمان تعامل والد-كودك اجمالاً باعث بهبود ضعيف تا متوسط خودكارآمدي والدگري مادران كودكان دچار درخودماندگي با كنش وري بالا مي-شود. با توجه به تاثيرگذاري محدود اين درمان بر خودكارآمدي والدگري، لازم است در آينده به برنامه هاي آموزش والدين با جهت گيري اوليه در اين زمينه و بررسي آثار چنين مداخله هايي در گروه مادران كودكان دچار اختلال هاي طيف درخودماندگي توجه بيشتري شود.
|
بانــک‌اطلاعــات‌علمــی
پژوهشکده زن و خانواده با هدف تبیین دیدگاه نظام‌مند دین پیرامون مسائل زن و خانواده، تعمیق پژوهش‌ها و کارشناسی‌های دینی و پاسخ‌گویی به نیازهای تئوریک و دفاع از مرزهای اعتقادی در این حوزه توسط مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران در سال 1377 تاسیس گردید. 
نشـانیمرکزقـم: بلوار الغدیر کوچه 10 پلاک 5
تلفـن: 58-32603357 (۰۲۵)