عنوان
|
اثربخشي برنامه بهبود بخشي ارتباط بر كيفيت رابطه والد- فرزندي در نوجوانان دختر خانوادههاي تك والديني مادر سرپرست |
تعداد صفحات
|
11 |
نویسنده
|
مهدی زارع بهرام آبادی - کیانوش زهراکار - حانیه صالحیان بروجردی - محمدعلی محمدیفر |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه روانشناسی بالینی (مصوب وزارت علوم) سال 5 شماره 2 پیاپی 18 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1392 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
23-13 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
برنامه بهبود بخشی ارتباط رابطه والد فرزند خانواده تک والد مادران سرپرست خانوار
|
موضوع
|
خانواده تک والد روابط خانوادگي
|
چکیده
|
مقدمه: برطرف ساختن مشكلات ارتباطي بين فرزندان و والد سرپرست در خانواده هاي تك والديني يكي از اهداف اصلي برنامه هاي توانمند سازي خانوادگي و روان شناختي اين دسته از خانواده ها است؛ لذا هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير برنامه بهبود بخشي ارتباط بر كيفيت رابطه والد- فرزندي نوجوانان دختر خانواده هاي تك والديني مادر سرپرست بود.\r\nروش: جامعه آماري پژوهش شامل همه نوجوانان دختر 14 تا 18 ساله در خانواده هاي تك والديني مادر سرپرست تحت پوشش يكي از موسسات خيريه شهر ري بود. از بين 34 نوجوان داوطلب شركت در تحقيق بر مبناي مقياس رابطه والد- فرزندي فرم مادر- فرزند و مصاحبه باليني، در نهايت 18 نفر به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه (9 نفر در گروه آزمايشي و 9 نفر در گروه گواه). جايگزين شدند روي گروه آزمايش بر اساس برنامه بهبود بخشي ارتباط 8 جلسه گروهي اجرا شد و گروه گواه هيچ گونه مداخله اي دريافت نكرد. تمام آزمودني ها قبل و بعد از درمان، مقياس رابطه والد- فرزندي فرم مادر- فرزند را تكميل كردند.\r\nيافته ها: نتايج آزمون t براي مقايسه گروه هاي مستقل و ضريب تاثير كوهن نشان داد كه برنامه بهبود بخشي ارتباط اثر معني داري بر كيفيت رابطه والد- فرزندي داشت. همچنين نتايج آزمون t نشان داد كه برنامه بهبود بخشي ارتباط به طور اختصاصي تر باعث افزايش عاطفه مثبت و ميزان ارتباط درگروه آزمايش شد و اين تاثير معنادار بود اما تاثيري بر مولفه هاي همانندسازي با مادر وعدم آزردگي/ سردرگمي نقش نداشت.\r\nنتيجه گيري: نتايج، اثربخشي برنامه بهبود بخشي ارتباط را بر بهبود رابطه والد- فرزندي در نوجوانان دختر خانواده هاي تك والديني مادر سرپرست تاييد كرد.
|