عنوان
|
چالش مداخلات: تا چه اندازه هر یک از مداخلات آموزش مدیریت والدین، نروفیدبک، و ریتالین بر بهبود اختلال بیشفعالی/ نقص در توجه و شاخص استرس والدینی تأثیر دارند |
تعداد صفحات
|
18 |
نویسنده
|
محسن جدیدی - محمدمهدی شمسایی - محمدعلی مظاهری تهرانی - کتایون خوشابی - نورعلی فرخی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه خانواده پژوهی سال 8 پیاپی 29 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1391 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
118-101 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
اختلال بیش فعالی کم توجهی آموزش مدیریت والدین ریتالین نروفیدبک شاخص تنیدگی والدگری
|
موضوع
|
زن و آموزش / جنسيت و آموزش / خانواده و آموزش خانواده درماني
|
چکیده
|
پژوهش حاضر به منظور مقایسه اثربخشی شیوههای درمانی ریتالین، نروفیدبک و آموزش مدیریت والدین بر بهبود اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی و شاخصهای تنیدگی والدینی انجام شده است. این پژوهش بر حسب هدف و مداخلات، از نوع پژوهش شبه تجربی با طرح پیشآزمون – پسآزمون سه گروهی بدون کنترل میباشد. جامعه آماری پژوهش، شامل کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه (ADHD) ساکن شهر تهران میباشند. از بین مراجعهکنندگان به کلینیک تخصصی روانپزشکی کودک، سی کودک مبتلا به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و بر اساس اهداف پژوهش در سه گروه درمان ریتالین، درمان نروفیدبک و کودکانی که والدین آنها تحت آموزش مدیریت والدینی قرار گرفتند گماشته شدند؛ قبل و بعد از ارائه درمان توسط مقیاس درجهبندی کانرز (فرم 48 سؤالی والدین، CPRS-48) و شاخص تنیدگی والدینی (PSI) مورد ارزیابی و اطلاعات به دست آمده به وسیله آمار استنباطی و روش MANCOVA تجزیه و تحلیل شدند. یافتههای پژوهش نشان میدهند که بین اثربخشی سه روش ریتالین، آموزش والدین و نروفیدبک تنها در دو مقیاس توجه و تمرکز و شاخص بیش فعالی آزمون کانرز کودکان ADHD تفاوت معنادار مشاهده گردید، به نحوی که درمان ریتالین اثربخش تر از آموزش مدیریت والدین بود و بین اثربخشی سه روش ریتالین، آموزش والدین و نروفیدبک در شاخص تکانشگری تفاوت معناداری مشاهده نگردید. همچنین درخصوص اثربخشی سه شیوه درمانی بر بهبود شاخص تقویتگری و دلبستگی والدگری، آموزش مدیریت والدین و ریتالین نسبت به نروفیدبک اثربخشی بیشتری در شاخص تقویتگری داشتند و تفاوت معناداری بین اثربخشی سه گروه در شاخص دلبستگی والدگری مشاهده نگردید.
|