عنوان
|
بررسی رابطه بین رضایت از زندگی خوابگاهی و از خودبیگانگی دانشجویان دختر خوابگاهی (مطالعه موردی: دانشگاه اصفهان) |
تعداد صفحات
|
18 |
نویسنده
|
جهانگیر جهانگیری - فاطمه ابوترابی زارچی - فاطمه تنها - حمیده ابوترابی زارچی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه زن در فرهنگ و هنر (پژوهش زنان سابق) شماره 4 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1391 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
106-89 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
خوابگاه رضایتمندی از زندگی احساس پوچی و بیمعنایی احساس عدم تعلق از خود بیگانگی
|
موضوع
|
جنسيت و روانشناسي / روانشناسي زن
|
چکیده
|
ساختار نظام آموزشی در کشور پذیرش دانشجویان غیربومی را ایجاب می¬کند و این امر، باعث ایجاد محیط¬هایی به نام خوابگاه¬های دانشجویی می¬شود. یکی از مشکلاتی که می¬توان در بین این دانشجویان مشاهده کرد از خودبیگانگی آنها است. تحقیق حاضر با هدف بررسی سنجش سطح از خودبیگانگی دانشجویان دختر خوابگاهی و تأثیرپذیری آنان از رضایت از زندگی خوابگاهی انجام گرفته است. جامعة آماری شامل کلیة دانشجویان دختر خوابگاهی دانشگاه اصفهانی است. براساس فرمول کوکران تعداد نمونة آماری لازم 330 نفر برآورد شد. روش نمونه¬گیری طبقه¬بندی تصادفی است و از پرسش¬نامة محقق ساخته برای اندازه¬گیری متغیرهای تحقیق استفاده شده است. اعتبار ابزار از طریق اعتبار صوری به دست آمد و پایایی ابزار اندازه¬گیری با محاسبة ضرایب آلفای کرانباخ متغیرهای از خود بیگانگی و رضایت از زندگی به ترتیب برابر با 849/0 و 768/0 به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که 3/11 درصد افراد جامعة آماری دارای از خودبیگانگی پایین، 7/62 درصد از آنها دارای از خودبیگانگی متوسط و 26 درصد از آنها دارای از خودبیگانگی بالا می¬باشند. همچنین نتایج حاصل، حاکی از وجود رابطة آماری منفی بین رضایت از زندگی خوابگاهی و از خودبیگانگی و ابعاد آن می¬باشد. بدین معنا که با افزایش میزان رضایت از زندگی خوابگاهی، میزان از خودبیگانگی دانشجویان و ابعاد آن (احساس عدم تعلق، احساس پوچی و بی¬معنایی، احساس دوری از ارزش¬ها و جامعه¬ستیزی) کاهش می¬یابد.
|