عنوان
|
رابطه سرمایه اجتماعی و سلامت روان زنان و مردان |
تعداد صفحات
|
26 |
نویسنده
|
فریبا سیدان - محبوبه عبدالصمدی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه رفاه اجتماعی - دانشگاه علوم بهزيستی و توانبخشی، گروه پژوهشی رفاه اجتماعی - علمی پژوهشی سال 11 پیاپی 42 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1390 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
254-229 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
زن مرد سرمایه اجتماعی سلامت روانی
|
موضوع
|
زن و اجتماع / مشارکت اجتماعي زنان جنسيت و روانشناسي / روانشناسي زن
|
چکیده
|
سلامت روان اساسی¬ترین جزء رفاه اجتماعی بوده و سرمایة اجتماعی یکی از متغیرهای مهم تأثیرگذار در بهزیستی و سلامت جامعه است. نتایج برخی از پژوهش¬ها نشان می¬دهند که در ایران با فرسایش سرمایة اجتماعی و شیوع اختلالات روانی رو به رو هستیم، که این هر دو پدیده در زنان بیش از مردان است. این مطالعه با هدف شناسایی رابطة سرمایة اجتماعی و سلامت روان در میان زنان و مردان انجام گرفته است. \r\nروش: روش پژوهش، پیمایشی بوده و نمونة مورد مطالعه، 300 نفر از زنان و مردان شاغل در آموزشکده¬های آموزش و پرورش می¬باشد. برای سنجش سلامت روان از پرسش¬نامة گلدبرگ استفاده شده و متغیر سرمایة اجتماعی با بهره¬گیری از دیدگاه پاتنام با توجه به ابعاد شبکة حمایت اجتماعی، مشارکت اجتماعی و اعتماد اجتماعی با شاخص¬های اعتماد نهادی، اعتماد تعمیم یافته و اعتماد شخصی، توسط طیف لیکرت سنجیده شده است. \r\nیافته¬ها: یافته¬های پژوهش حاکی از روابط معنادار و همبستگی بین متغیر سرمایة اجتماعی و شاخص¬های آن شامل مشارکت اجتماعی، شبکة حمایت اجتماعی، اعتماد اجتماعی، اعتماد شخصی، اعتماد تعمیم یافته با سلامت روان است. \r\nبحث: همچنین با کنترل متغیر جنس، دریافتیم متغیر مذکور روابط میان متغیرهای مستقل و وابسته را مخدوش می¬کند. چنان که سطح آنها در دو گروه زنان و مردان، با یکدیگر تفاوت معناداری دارد. نتایج پژوهش نشان می¬دهد متغیرهای مشارکت اجتماعی، حمایت اجتماعی، اعتماد شخصی، اعتماد تعمیم یافته، جنس و سن دارای بیش¬ترین قدرت تبیین پراکنش سلامت روان بوده و 39/0 درصد آن را تبیین می¬کنند. شایان ذکر است دست¬یابی به منابع ارزشمند سرمایة اجتماعی در میان مردان و زنان از یکدیگر متفاوت بوده و این پدیده بر سلامت آنان تأثیرگذار است. از این رو در پژوهش¬های مربوطه، به رویکردهای دقیق¬تری نیازمندیم که جنسیت را لحاظ نموده و دارای کفایت بیش¬تری باشند.
|