عنوان
|
تأثیر رویکرد زوجدرمانی کوتاهمدت راه حلمحور بر سازگاری زناشویی در زنان و مردان مستعد طلاق شهر اصفهان |
تعداد صفحات
|
10 |
نویسنده
|
زهرا داودی - عذرا اعتمادی - فاطمه بهرامی خوندابی - مرضیه شاه سیاه |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه اصول بهداشت روانی (مصوب وزارت بهداشت) سال 14 شماره 3 پیاپی 55 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1391 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
199-190 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
زناشویی زوج درمانی سازگاری طلاق
|
موضوع
|
روابط زوجين خانواده درماني
|
چکیده
|
مقدمه: سازگاری زناشویی به صورت خودکار ایجاد نشده و به وجود آمدن آن نیاز به تلاش زوجین دارد. معمولاً سال اول ازدواج از نظر سازگاری بسیار ناپایدار بوده و بیشترین خطر را برای سازگاری و طلاق دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر رویکرد راه حل محور بر افزایش سازگاری زناشویی در زنان و مردان مستعد طلاق شهر اصفهان صورت گرفته است. \r\nروش کار: در این پژوهش نیمه تجربی در سال 89-1388 از روش پیش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد استفاده شده است. جامعه¬ی پژوهش شامل ان دسته از زوجین مراجعه¬کنند به مرکز مداخله در بحران شهر اصفهان می¬باشد که به صورت خودمعرف مراجعه کرده بودند. نمونه¬ی پژوهش شامل 32 زوج از بین زوج¬های داوطلب شرکت در مطالعه است که به صورت در دسترس و تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسش¬نامه¬ی جمعیت¬شناختی و پرسش¬نامه¬ی سازگاری زناشویی اسپاینر بود. برای تحلیل داده¬ها از نرم¬افزار SPSS و روش¬های آمار توصیفی و تحلیلی(کوواریانس) استفاده شد. \r\nیافته¬ها: رویکرد راه حل¬محور بر سازگاری زناشویی موثر است (001/0P تجزیه و تحلیل داده¬ها در مورد ابعاد سازگاری زناشویی نشان داد که این رویکرد بر بعد انسجام موثر بوده (002/0P اما بر بعد توافق و رضایت تأثیر معنی¬داری نداشته است. \r\nنتیجه¬گیری: با توجه به افزایش نرخ طلاق در دو دهه¬ی گذشته در کشور، درمان راه حل¬محور با کمک به زوجین برای توسعه¬ی راه حل¬های موثر و یافتن موارد استثنا در زندگی می¬تواند سازگاری زناشویی را افزایش و از طلاق جلوگیری نماید.
|