عنوان
|
الگوی تحول نقش زن از همسر خانهدار تا مصلح اجتماعی بر اساس نشانه شناسی اجتماعی رمانهای سووشون و عادت میکنیم |
تعداد صفحات
|
19 |
نویسنده
|
ناصر نیکوبخت - علی دسپ - سعید بزرگ بیگدلی - مجتبی منشی زاده |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه جستارهای زبانی (پژوهشهای زبان و ادبیات تطبیقی سابق) - دانشگاه تربیت مدرس - علمی پژوهشی شماره 3 پیاپی 11 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1391 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
235-217 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
رمان رمان سووشون روایت زنانه نشانهشناسی اجتماعی رمان عادت میکنیم
|
موضوع
|
زن و ادبيات / خانواده و ادبیات جنسيت و زبان
|
چکیده
|
نویسندگانِ زن بر این باورند که در ادبیات مردان، نقشی که به زنان داده می¬شود، نقشی فرعی است و زن در بیشتر آثار ادبی، عبارت از «دیگری» مرد است و به همین دلیل در ادبیات مردمحور، موضوع تجربة زنان مورد توجه قرار نمی¬گیرد. این موضوع باعث شد که نویسندگان زن بر این نکته تأکید کنند که زنان به دلیل برخورداری از امتیازات خاص بیولوژیکی، معنی خاصی از تجربة زنانه به خواننده نشان می¬دهند که ادبیات مردانه قادر به توصیف و بیان آن نیست. زنان داستان¬نویس در ایران توانستند موقعیت خود را در نوشتن آثار داستانی ابراز کنند و مورد استقبال مخاطبان قرار گیرند. این پژوهش به شیوة توصیفی ـ تحلیلی مبتنی بر چارچوب نظری زبان به مثابة نظامی نشانه¬شناختی ـ اجتماعی، به تحلیل دو رمان سووشون سیمین دانشور و عادت می¬کنیم زویا پیرزاد پرداخته است. مهم¬ترین نتیجة حاصل از کاربست این نظریه در تحلیل رمان¬های مذکور، تلاش نویسندگان آنها برای نمایش روایتی زنانه و بازنمود هویتی زنان به شیوه¬های مختلف در سطوح مختلف متن (نحوی، معنایی و اندیشگانی) است. در دو رمان مذکور تحول در نقش زن از همسری خانه¬دار تا نیروی کنشگر و فعال در عرصة اجتماعی، سیاسی و فرهنگی سوق داده شده است.
|