عنوان
|
بررسی اثربخشی روش آموزشی خود دلگرمسازی شوانکر بر سلامت روانی و رضایت از زناشویی والدین دارای کودک کمتوان ذهنی خفیف |
تعداد صفحات
|
24 |
نویسنده
|
راضی فتحی - حمید علیزاده |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه فرهنگی تربیتی زنان و خانواده (فرهنگی - دفاعی زنان و خانواده سابق) سال 7 پیاپی 19 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1391 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
166-143 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
رضایت زناشویی خود دلگرم سازي سلامت روانی کودکان کم توان ذهنی
|
موضوع
|
روابط زوجين خانواده درماني
|
چکیده
|
هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی روش آموزشی دلگرم¬سازی بر سلامت روانی و رضایت از زناشویی والدین دارای کودک کم توان ذهنی خفیف است. به این منظور از بین مدارس آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران دو مدرسه در محدوده متوسط شهر انتخاب شد. پس از همتاسازی دانش¬آموزان براساس معیارهایی چون پایه تحصیلی، سن، سواد والدین و سطح درآمد خانواده، 36 نفر از والدین براساس نمونه¬گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد و بعد از آموزش برنامه مورد نظر یک پس ازمون از هر دو گروه به عمل آمد. پس از یک ماه یک آزمون پیگیری جهت بررسی ماندگاری یا ایجاد هر گونه تغییر در اثر آموزش از والدین به عمل آمد. در این پژوهش برای جمع¬آوری اطلاعات از آزمون سلامت عمومی (GHQ-28) و رضایت زناشویی استفاده شد. جهت بررسی نتایج حاصل از آموزش از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس) استفاده شد. نتایج به دست آمده از تحلیلهای پس آزمون نشان داد که روش آموزشی شوان¬کر، سلامت روانی و خصوصاً رضایت از زناشویی والدین را بهبود بخشیده است. همچنین این آموزش مقیاس¬های علائم جسمانی، اضطراب و کارکردهای اجتماعی را نیز بهبود داده است ولی بر میزان افسردگی تاثیری نداشته است. پیگیری نشان داد که اثرات آموزش بعد از یک ماه همچنان باقی مانده است. نکته قابل توجه اینکه تحلیل پیگیری نشان دهنده کاهش افسردگی آزمودنی¬ها پس از گذشت یک ماه بود. بر این اساس می¬توان نتیجه¬گیری کرد که می¬توان تکنیک¬های دلگرم¬سازی را به این والدین آموزش داد، این تکنیک¬ها می-توانند در حفظ سلامت روانی والدین مؤثر باشند.
|