عنوان
|
مقایسه اثربخشی دو روش آموزش والدین با رویکرد آدلر - درایکورس و بارکلی بر بهبود مؤلفههای محیط خانواده در خانوادههای دارای فرزندان با اختلال سلوک |
تعداد صفحات
|
28 |
نویسنده
|
مریم اسماعیلی نسب - حمید علیزاده - حسن احدی - علی دلاور - حسین اسکندری |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی (مصوب وزارت علوم) سال 1 شماره 4 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1390 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
70-43 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
رویکرد آدلر آموزش والدین اختلال سلوک محیط خانواده استپ آموزش والدینی بارکلی
|
موضوع
|
خانواده درماني
|
چکیده
|
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی دو روش آموزش والدین استپ (با رویکرد آدلر درایکورس) و بارکلی (با رویکرد رفتاری) بر بهبود مؤلفه¬های محیط خانواده، خانواده¬های دارای کودکان با اختلال سلوک است. روش: در این پژوهش نیمه آزمایشی، از میان 5 مدرسه پسرانه منطقه 7 تهران، والدین 30 کودک دبستانی که براساس پرسشنامه علائم مرضی کودکان (CSI-4) واجد ملاکهای تشخیصی اختلال سلوک بودند، انتخاب و والدین آنهابه طور مساوی و تصادفی در سه گروه قرار گرفتند و در نهایت با افت آزمودنی، نتایج 13 نفر والدین در گروه رفتاری، 11 نفر در گروه آدلر ـ درایکورس و 11 نفر در گروه گواه مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور سنجش محیط خانواده از پرسشنامه محیط خانواده موس و موس (1993( استفاده شد و برای تحلیل داده¬ها، از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته¬هاک براساس نتایج به دست آمده، در گروه آدلر ـ درایکورس کاهش معناداری در عامل تعارض و کنترل و افزایش معناداری در عامل جهت¬گیری فرهنگی و تأکید اخلاقی مذهبی نسبت به گروه گواه مشاهده شد. با این حال، در گروه رفتاری تنها در عامل تعارض نسبت به گروه گواه تفاوت دیده شد.\r\nنتیجه¬گیری: با توجه به نقش محیط خانواده در شکل¬گیری اختلال سلوک در کودکان، اثربخشی بیشتر روش آدلری بیانگر اهمیت این روش در اتخاذ راهبردهای درمانی مناسب برای اختلال سلوک است. با این حال انجام پژوهش¬های بیشتر در این زمینه با در نظر گرفتن نقش متغیرهای مؤثر ضروری به نظر می¬رسد.
|