عنوان
|
تأثیر عوامل خانوادگی و شخصیتی بر فرار دختران از خانه |
تعداد صفحات
|
32 |
نویسنده
|
روشنک خدابخش پیرکلانی - کامران گنجی - رزیتا ذبیحی - مهرداد نادریفر |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه فرهنگی تربیتی زنان و خانواده (فرهنگی - دفاعی زنان و خانواده سابق) سال 6 پیاپی 18 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1390 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
138-107 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
افسردگی خشم احساس گناه دختران فراری تهران پارانويا هيپوکندريا
|
موضوع
|
فرار دختران / فرار زنان جنسيت و روانشناسي / روانشناسي زن
|
چکیده
|
این مقاله به بررسی تأثیر عوامل خانوادگی و شخصیتی بر فرار دختران از خانه می¬پردازد. فقر اقتصادی، اعتیاد والدین، خلأ عاطفی، شکاف میان دو نسل، مهاجرت و حاشیه¬نشینی، دوره بلوغ، پایین¬بودن سطح نشاط و شادی نوجوانان، ناکامی¬های تحصیلی، دوستان ناباب و... از جمله عوامل فرار دختران محسوب می¬شود. در این مطالعه 30 دختر فراری شهر تهران و 30 دختر عادی مدارس راهنمایی و دبیرستان که به عنوان گروه همتا به صورت تصادفی جهت مطالعه انتخاب ¬ها شدند. برای بررسی ویژگیهای خانوادگی و شخصیتی آزمودنی¬ها از پرسشنامه پژوهشگر ساخته و فرم 71 سؤالی شخصیت سنج چند وجهی مینه سوتا استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری داده¬های پژوهش با استفاده از آزمون¬های مجذور خی و (tMMPI) گروه¬های مستقل انجام شد. \r\nنتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین میزان فرار در سنین 16-18 سالگی اتفاق افتاده است. همچنین بین تمامی متغیرهای جمعیت¬شناختی به جز اعتیاد، وضعیت دختران در سطح 5 درصد ارتباط معناداری وجود داشت. \r\n.......... هستند، احساس گناه و تقصیر می¬کنند و نسبت به جسم و دردهای جسمانی خود اشتغال فکری دارند. اغلب این دختران فراری به خشم و نزاع با دیگران گرایش داشته و در ارتباط خود با افراد صاحب قدرت و مقام مشکل دارند. خمشگین، حق¬به¬جانب، حساس و بدگمان هستند. برای پیشگیری از بروز آسیب¬های روانی ـ اجتماعی نظیر فرار دختران از خانه، توسعه خدمات روانشناختی و مشاوره ضروری است.
|