عنوان | نقش تربیتی خانواده در اسلام |
تعداد صفحات | 20 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه خانواده و پژوهش سال 7 شماره 3 و 4 |
تاریخ انتشار | پاييز و زمستان - 1389 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 72-53 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | تربیت خانواده روشهای تربیتی در اسلام رغبت سعادت اجتماعي |
موضوع | تربيت در خانواده |
چکیده |
خانواده، پایه¬های اجتماعی شدن و ساختار شخصیت کودک را بنیان می¬گذارد. پدر و مادر به منزلة عامل اصلی پرورشی در چارچوب خانواده، نقشی مهم در استقرار شخصیت سالم فرزندان ایفا می¬کنند. طبع لطیف و زمینةمساعد کودک در محیط خانواده، بهترین شرایطی است که می¬توان شایسته¬ترین بذرهای تربیتی را در او پرورش داد. حضرت علی(ع) می¬فرماید: «صفحه دل کودک همچون زمینی مستعد است که هیچ گیاهی در آن نروییده و آماده هر نوع بذرافشانی است». این فرمایش علی(ع) جایگاهی رفیع و معنادار در اصول تعلیم و تربیت نوین دارد. خانواده محیط طبیعی تربیت فرزندان به شمار می¬رود، رشد جسمانی، عاطفی و اجتماعی کودک را تحت تأثیر این محیط قرار می¬گیرد. این نهاد با توجه به نقش مهم و حساس خویش در تربیت فرزندان، باید کانون محبت، توجه، احترام و در عین حال مرکز اعمال نظم و انضباط باشد تا فرزندان بر اثر محبت شورانگیزی که از پدر و مادر می¬بینند، آنها را الگو قرار دهند و خود را با آنها منطبق سازند. با توجه به این مسائل است که می¬توان ادعا کرد، خانواده خمیرمایه شخصیت انسان را شکل می¬دهد. به عبارتی دیگر نگرشها رغبتها و رفتارهای خویشاند و ناخوشایند نسبت به پدیده¬های گوناگون از خانواده سرچشمه می¬گیرد. بنابراین، تربیت صحیح به منزلة مهمترین نقش و رسالت خانواده، نخستین و اساسی¬ترین پایه سعادت فردی و اجتماعی افراد جامعه است. |
کد مقاله | 15717 |
تعداد بازدید | 1115 |
|