عنوان
|
ارث کودک ناشی از تلقیح مصنوعی |
تعداد صفحات
|
18 |
نویسنده
|
سید محمد صادق طباطبایی - مارال عمویی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه پژوهشهای فقه و حقوق اسلامی (فقه و مبانی حقوق اسلامی سابق) - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل سال 8 شماره 1 پیاپی 27 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1391 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
72-55 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
ارث تلقیح مصنوعی نسب شرایط ارث
|
موضوع
|
احکام خانواده ارث باروري / ناباروري / انواع باروری حقوق کودک / كودک / حقوق فرزندان نسب
|
چکیده
|
با پیشرفت دانش پزشکی و امکان درمان ناباروری از طریق پزشکی مسائل متعدد و پیچیدهای در حوزههای اخلاقی، حقوقی، اجتماعی و دینی مطرح شده است، که میبایست از طرف فقها از یک سو، حقوقدانان و متخصصان علوم اجتماعی از سوی دیگر به آنها پاسخ مناسب داده شود، تا زمینه مناسب جهت وضع و تدوین قوانینی جامع و راهگشا فراهم گردد. یکی از آثار حقوقی کودک ناشی از تلقیح مصنوعی توارث بین این کودک و صاحبان نطفه است. در این زمینه سؤالات متعددی مطرح است از جمله این که در تلقیح مصنوعی با اسپرم شوهر و یا اسپرم بیگانه بین چه کسانی رابطه خویشاوندی برقرار میشود و بین فرزند و چه کسانی رابطه توارث ایجاد میشود؟ وضعیت توارث کودکانی که نطفه آنها پس از فوت صاحب اسپرم منعقد شده چگونه است؟ آیا باید برای جنینهای مذبور همانند جنین ناشی از باروری طبیعی سهم الارث معینی از ترکه مورث کنار گذاشته شود؟ از آنجایی که نسبت یکی از موجبات ارث شناخته شده است ارث کودکانی که از طریق تلقیح مصنوعی متولد میشوند، تابع ثبوت یا عدم ثبوت نسب میان طفل و صاحب اسپرم و تخمک است چنانچه رابطه نسبی میان طفل و صاحب اسپرم از یک سو و صاحب تخمک از سوی دیگر، به رسمیت شناخته شود، توارث میان آنها برقرار میشود و برعکس هر گاه رابطه نسبی میان کودک و والدین او برقرار نشود، مسأله توارث میان آنها منتفی خواهد بود. در این مقاله تلاش شده است تا با تکیه بر اصول و قواعد کلی فقه و حقوق و نیز بهرهگیری از فتاوی فقها و اندیشههای حقوقی برای سؤالات فوق پاسخ مناسب ارائه گردد.
|