عنوان
|
بررسي رابطه نوگرايي و دينداري (مطالعه در بين دختران جوان منتخب از مناطق 1 و 6 و 19 شهر تهران) |
تعداد صفحات
|
30 |
نویسنده
|
مرضیه موسوی خامنه - فاطمه علمدار |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه زن و مطالعات خانواده - مصوب دانشگاه آزاد سال 1 شماره 4 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1388 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
188-159 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
نوگرایی دینداری جهتگيري علمي جهتگيري عام گرايانه جهتگيري تساوي طلبانه جهتگيري استقلال طلبانه جهتگيري پيشرفت جهتگيري مدني جهتگيري دموکراتيک
|
موضوع
|
زن، سنت، مدرنيته جنسيت و دين / زن و دين / خانواده و دین
|
چکیده
|
در جامعة ایران مسأله دین و کیفیت دینداری افراد با دیگر حوزههای اجتماعی شدیداً ممزوج بوده، مسائل پیرامون ارتباط متقابل نگرشهای مدرن و نگرشهای اسلامی در زندگی فردی و اجتماعی افراد حائز اهمیت بسیار است. در این میان، اظهار نظر در خصوص بایدها و نبایدهای زندگی زنان، به خاطر نقش مهم ایشان در نهاد خانواده و تربیت نسل آینده، محل علاقه و بحث و چالش هر دو رویکرد میباشد. بر این اساس بررسی علمی رابطة گرایشهای نوگرایانه زنان با دیندار ایشان و نتایج حاصل از این بررسی تأثیر ارزندهای بر شناخت وضعیت موجود جامعه داشته، عرصههای نوین پژوهشی در خصوص مسائل خانوادهها و نسل آتی میآفریند. در این راستا مقاله حاضر تأثیر مدرنیته بر دینداری دختران جوان 20 تا 29 ساله سه منطقه یک و شش و نوزده شهر تهران را مورد بررسی قرار میدهد. انتخاب شهر تهران به این دلیل بوده است که مختصات فرهنگی و اجتماعی این کلان شهر و ویژگیهای جمعیتی و ارتباطی خاص آن سبب میشود که ساکنان آن بیشتر از افراد دیگر در معرض گرایشهای نوگرایانه قرار بگیرند. اساس نظری تحقیق بر نظریات جامعهشناسی دین وبر و نظریه امنیت حیاتی اینگلهارت استوار است. براساس مدل سنجش دینداری گلاک و استارک، پنج بعد برای سنجش دینداری در نظر گرفته شد که عبارتند از ابعاد اعتقادی، عاطفی، پیامدی، مناسکی و آگاهی. هم چنین بر مبنای شاخصهای سنجش نوگرایی فردی در مدل اینکلس و اسمیت، هفت بعد جهت گیری علمی، جهتگیری عام گرایانه، جهتگیری تساوی طلبانه، جهتگیری استقلال طلبانه، جهتگیری پیشرفت، جهتپیری مدنی و جهتگیری دموکراتیک برای سنجش نوگرایی در نظر گرفته شد. جهت انجام تحقیق از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه به کار رفت و با توجه به حجم جمعیت این سه منطقه (با تفکیک جنسیتی) و رآورد دواس، در شکاف 80-20 درصد و با سطح معنیداری 5% تعداد نمونه درهر منطقه مشخص گشت. بر این اساس حجم نمونه در منطقه یک 55 نفر در منطقه شش 49 نفر و در منطقه نوزده 41 نفر مشخص شد و جمعاً حجم جامعه نمونه معادل 138 نفر تعیین گردید و این افراد با شیوه نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای مشخص شده، به پرسشنامه پاسخ دادند. نتایج آزمونهای همبستگی در نمونه کل نشان داد که ابعاد مختلف نوگرایی روابط مختلفی برای دینداری و ابعاد آن دارند. براساس یافتهها با افزایش جهتگیری علمی، جهتگیری تساوی طلبانه، جهتگیری استقلال طلبانه و جهتگیری دموکراتیک دختران جوان اعتقادات دینی ایشان کاهش مییابد و با افزایش عامگرایی دختران جوان میزان دینداری ایشان افزایش مییابد. هم چنین رابطه معناداری میان گرایش به پیشرفت و گرایشات مدنی دختران جوان و دینداری ایشان وجود ندارد. در کل نتایج تحقیق نشان داد که با افزایش نوگرایی میزان دینداری افراد در ابعاد پیامدی و مناسکی کاهش مییابد.
|