عنوان | مقایسه و بررسی رابطه جهتگیری مذهبی و عمل به باورهای دینی با سازگاری زناشویی در طلاب و دانشجویان |
تعداد صفحات | 13 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه خانواده پژوهی سال 8 پیاپی 32 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1391 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 439-427 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | جهتگیری مذهبی دانشجو عمل به باورهای دینی سازگاری زناشویی طلاب حوزه علمیه |
موضوع | روابط زوجين |
چکیده |
مذهب و ایمان جنبههای مهم تجربه بشری هستند. بنابراین اهمیت دارد که به نقش باورهای مذهبی زندگی زناشویی پرداخته شود. هدف این مطالعه مقایسه و بررسی رابطه جهتگیری مذهبی و عمل به باورهای دینی با سازگاری زناشویی طلاب و دانشجویان بوده است. طرح این پژوهش علّی ـ مقایسهای بوده و آزمودنیها شامل 200 نفر (50 زوج دانشجو و 50 زوج طلبه) بودند که با نمونهگیری در دسترس از دانشجویان دانشگاه یزد و مدارس علمیه یزد انتخاب شدند. \r\nابزارهای پژوهش، مقیاس جهتگیری مذهبی بهرامی، پرسشنامه معبد و سازگاری زناشویی (DAS) است.\r\nدادهها با استفاده از روشهای آماری همبستگی و t مستقل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادند بین جهتگیری مذهبی و سازگاری زناشویی رابطه وجود دارد. سازگاری زناشویی با مذهبگرایی، همبستگی مثبت و با سازمان نایافتگی مذهبی، همبستگی منفی دارد. بین عمل به باورهای دینی و سازگاری زناشویی در هر دو گروه رابطه وجود دارد. همبستگی عمل به باورهای مذهبی با سازگاری زناشویی، بیشتر از همبستگی جهتگیری مذهبی با سازگاری زناشویی است. طلاب نسبت به دانشجویان از جهتگیری مذهبی، عمل به باورهای دینی و سازگاری زناشویی بالاتری برخوردارند و این سازگاری به دلیل داشتن توافق و ابراز محبت بالاتر از گروه دانشجویان نیست بلکه به دلیل رضایتمندی زناشویی بیشتر است. در نتیجه افراد مذهبی به دلیل باورهای مذهبی از رضایتمندی زناشویی و سازگاری بالاتری برخوردار هستند. هم چنین اعمال و باورهای مذهبی در افزایش رضایتمندی و سازگاری زناشویی، فرایند حل تعارض و گذشت و بخشندگی تأثیر دارند. همبستگی مثبت عمل به باورهای مذهبی، از طریق باورهای ضد طلاق و باور به این که خدا حامی زناشویی است توجیه میشود. |
کد مقاله | 15698 |
تعداد بازدید | 1348 |
|