عنوان | پیشبینی رضایت زناشویی بر اساس سبکهای دلبستگی و خودمتمایزسازی |
تعداد صفحات | 23 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه خانواده پژوهی سال 8 پیاپی 32 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1391 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 463-441 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | رضایت زناشویی سبکهای دلبستگی خودمتمایزسازی |
موضوع | روابط زوجين |
چکیده |
هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین سبکهای دلبستگی بزرگسال و تمایزیافتگی با رضایت زناشویی بود. 209 دانشجوی متأهل تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران به صورت نمونهگیری خوهای تصادفی انتخاب شدند. \r\nابزار جمعآوری دادهها شامل سه پرسشنامه بود: پرسشنامه سبکهای دلبستگی بزرگسال کولینز و رید (1990)، پرسشنامه خود متمایزسازی (اسکورون و اسمیت، 2003) و پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ. \r\nتحلیل دادهها از طریق آزمون t، تحلیل واریانس، همبستگی و تحلیل رگرسیون انجام شد. \r\nنتایج نشان داد افرادی که سبک دلبستگی ایمن داشتند دارای رضایت زناشویی بالاتری نسبت به افرادی با سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی بودند. هم چنین افرادی که میزان تمایزیافتگی آنها بالا بود، رضایت زناشویی بیشتری احساس میکردند بین زنان و مردان از لحاظ تمایزیافتگی در مردان بیشتر از زنان بود. افرادی که سبک دلبستگی ایمن داشتند از میزان تمایزیافتگی بیشتری برخوردار بودند و در نهایت مشخص شد که پنج متغیر موقعیت من، گسلش عاطفی، امتزاج با دیگران، وابستگی و جنسیت، توانایی پیشبینی 52/7 درصد واریانس رضایت زناشویی را دارند. نتایج این پژوهش بر تجارب افراد در خانواده اصلی و اهمیتی که این تجارب در شکلدهی روابط صمیمی بعدی و رضایت زناشویی دارند، تأکید میکند. |
کد مقاله | 15699 |
تعداد بازدید | 1210 |
|