عنوان
|
اثربخشي دو رويكرد طرحواره درماني و دلبستگي درماني بر سبكهاي دلبستگي در دانشجويان مرحله عقد |
شماره ویرایش
|
|
تعداد صفحات
|
21 |
نویسنده
|
باقر ثنایی ذاکر - علی محمد نظری - احمد امانی - مهدی نامداری پژمان |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه مشاوره و رواندرمانی خانواده سال 1 شماره 2 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1390 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
طرحوارههای ناسازگار اولیه سبکهای دلبستگی طرحواره درمانی دلبستگی درمانی
|
موضوع
|
هويت جنسی / هویت زنانه خانواده درماني جنسيت و روانشناسي / روانشناسي زن
|
چکیده
|
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي دو رويكرد طرحواره درماني و دلبستگي درماني بر سبك هاي دلبستگي مي باشد.\r\nروش: روش تحقيق نيمه آزمايشي بوده، كه در آن از طرح پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه كنترل استفاده گرديد. جامعه آماري كليه دانشجويان در مرحله عقد دانشگاه كردستان بود، كه براي ازدواج دانشجويي در واحد ازدواج دانشجويي دفتر نهاد رهبري آن دانشگاه ثبت نام كرده بودند. روش نمونه گيري به صورت در دسترس بود كه ابتدا تمام آرمودني ها (جامعه آماري) ابزارهاي پژوهش را تكميل نموده، از ميان آنها تعداد 67 نفر از افرادي كه نمره پاييني را در سبك هاي دلبستگي به دست آوردند، گزينش و سپس از اين تعداد به طور تصادفي 45 نفر انتخاب شدند. اين نمونه 45 نفري به صورت تصادفي در سه گروه پژوهش يعني گروه هاي طرحواره درماني، دلبستگي درماني و كنترل هر كدام به تعداد 15 نفر گمارش شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سبك هاي دلبستگي هازن و شيور بود كه هر سه گروه پس از تكميل پيش آزمون و 10 جلسه درماني انفرادي آنها را تكميل كردند. بعد از سه ماه و در مرحله پيگيري، آزمودني ها ابزار پژوهش را مجددا تكميل نمودند. روش تجزيه و تحليل داده ها، تحليل واريانس يك راهه روي نمرات تفاضل بود.\r\nيافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه در افزايش سبك دلبستگي ايمن، روش دلبستگي درماني معنادار بوده است (002/0(p≤. در كاهش سبك دلبستگي ناايمن، روش دلبستگي درماني اثر معناداري داشته است (042/0(p≤ اما در كاهش سبك دلبستگي دوسوگرا هيچكدام از روش هاي درماني تأثيرمعناداري نداشته اند.\r\nنتايج: روش دلبستگي درماني در كاهش سبك ناايمن و افزايش سبك ايمن، روشي مناسب است كه در مشاوره زوج هاي جوان مؤثر است.
|