عنوان
|
اثر بخشي آموزش برنامه فرزندپروري مثبت بر خوداثرمندي والديني مادران |
شماره ویرایش
|
|
تعداد صفحات
|
13 |
نویسنده
|
کارینه طهماسیان - علی طالعی - نرگس وفائی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه خانواده پژوهی سال 7 پیاپی 27 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1390 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
آموزش والدین خوداثرمندی والدینی برنامه فرزندپروری مثبت
|
موضوع
|
زن و آموزش / جنسيت و آموزش / خانواده و آموزش تربيت در خانواده مادري/ نامادري روابط خانوادگي هويت جنسی / هویت زنانه
|
چکیده
|
خوداثرمندي والديني اشاره به باورها يا قضاوت هاي يك والد از توانمندي هايش جهت نظم دهي و اجراي يك سري از تكاليف مربوط به والدگري با كودك را دارد. احساس خوداثرمندي ضعيف در والدين مي تواند مقدمه اي بر بدرفتاري با كودك و تأثيرات سوء بر رشد اجتماعي، هيجاني و شناختي كودك باشد و نيز مي تواند عملكرد و سازگاري روان شناختي والدين را تحت تأثير قرار دهد. اين مطالعه با هدف اثربخشي آموزش برنامه فرزندپروري مثبت بر خوداثرمندي والديني مادران صورت گرفته است.\r\nاين پژوهش از نوع تجربي و به صورت پيش آزمون با گروه كنترل است. نمونه پژوهش شامل 24 نفر از مادران دختران 7 تا 9 ساله شهر بردسكن در سال تحصيلي 89 ـ 88 است كه به صورت تصادفي و همتا سازي شده در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفته اند. اعضاي گروه آزمايش به مدت 8 هفته، هر هفته يك جلسه، به مدت 2 ساعت در جلسات برنامه فرزندپروري مثبت شركت كرده در حالي كه گروه كنترل هيچ گونه آموزشي دريافت نكردند. ابزارهاي گردآوري داده ها شامل پرسشنامه خوداثرمندي والديني و پرسشنامه توانايي ها و مشكلات بود. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از روش آماري t مستقل و تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته هاي حاصل از تحليل كوواريانس نشان داد كه ميانگين نمرات در دو گروه، بعد از برنامه آموزش، داراي تفاوت معناداري در سطح 0/05< p است. به طور كلي مي توان گفت كه برنامه فرزندپروري مثبت توانسته است از طريق تقويت رفتارهاي مثبت كودكان به وسيله مادر، الگوسازي والدگري مناسب، تلفيق سطح دانش و توانايي مادر، ايجاد تعاملات مؤثر والد ـ كودك و فراهم آوردن حمايت اجتماعي، سطح خوداثرمندي والديني مادران را ارتقاء بخشد.
|