عنوان | زن و مقام معشوقی در عرفان اسلامی |
شماره ویرایش | |
تعداد صفحات | 26 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه عرفان اسلامی (نامه ادیان و عرفان سابق) - دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان - مصوب دانشگاه آزاد سال 6 پیاپی 22 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1388 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات | 57-32 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زن زیبایی اسطوره معشوقی عرفان عفیف عوالم معنوی مظهر |
موضوع | زن و ادبيات / خانواده و ادبیات زن و عرفان عشق |
چکیده |
در دين مبين اسلام به تأسي از منظر عرفان اسلامي و تأثير از آيات و روايات ديني، زن همواره در سرشت و سرنوشت خود مقام «معشوقي» را از آن خود داشته چرا اينكه «زن» مزيت و مظهريت عشق الهي در روي زمين بوده است و در واقع مرد در آيينه آيين زن به اسماء و صفات الهي تقرب وتعشق جسته است، در قالب يك گزاره مي توان گفت كه منزلت زن در سپهر «جمال انسانيت» است و از اين زاويه «فرد سالك» در عشق به او از حيث كمالات و معنويت مي تواند از باب «المجاز قنطرة الحقيقة » در «قوس صعود» به درجات لايتناهي دست يابد، امّا متأسفانه در «شوربختي هاي زمانه» اين موجود لطيف انساني به تعبير حضرت مولانا از فزوني آمد شد در كمّي! ـ كميت زدگي از ابتلائات روزگار ماست. چنانكه پاره اي از «فيلسوفان اسلامي» در بيان و بنان خود آورده اند، هم اكنون آدمي در «سيطره كميت» تاريخ، با فرضيه سازي هاي مكاتب دروغين ابعاد عزيز و عظيمي از هويتي الهي و انساني خويش را از كف فرو نهاده است. در اين وجه و وضع حادث و حاصل، نيز «زن» البتّه قصّه پر غصّه خود را دارد. |
کد مقاله | 13686 |
تعداد بازدید | 867 |
|