عنوان
|
بررسي رابطه رفتارهاي متفاوت ارتباطي نظارتي والدين در وضعيتهاي مختلف تحصيلي و اجتماعي فرزندان دانشجو |
شماره ویرایش
|
|
تعداد صفحات
|
20 |
نویسنده
|
محمدعلی مظاهری تهرانی - منصوره السادات صادقی - محمود حیدری |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه خانواده پژوهی سال 7 پیاپی 25 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1390 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
54-35 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
سازگاری اجتماعی دانشجو وضعیت اجتماعی وضعیت تحصیلی رفتارهای ارتباطی والدین رفتارهای نظارتی والدین
|
موضوع
|
زن و آموزش / جنسيت و آموزش / خانواده و آموزش خانواده و اجتماع روابط خانوادگي
|
چکیده
|
هدف از مقاله حاضر، به عنوان بخشي از يك پژوهش ملي، بررسي تأثير رفتار ارتباطي و نظارتي والدين بر وضعيت تحصيلي ـ اجتماعي دانشجويان مي باشد. تعداد 2636 نفر متشكل از 1318 دانشجو از ميان دانشجويان مجرد دوره هاي كارشناسي دانشگاه هاي شهيد بهشتي، تبريز، اصفهان، شهركرد و گيلان (دانشگاههاي جامع دولتي تحت پوشش وزارت علوم، تحقيقات و فناوري در گروه هاي آموزشي پنج گانه) و 1318 نفر والد پاسخگو (والد يا يكي از افرادي كه به عنوان مراقب اصلي با دانشجو زندگي مي كند)، با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. معيار انتخاب، پيشرفت تحصيلي و سازگاري اجتماعي با محيط دانشگاه بوده كه در اين چارچوب از ميان دانشجويان 421 دانشجوي مشروط و 411 نفر معادل مشروط، 237 دانشجوي كميته انضباطي، 245 نفر معادل كميته انضباطي، انتخاب شدند. سپس هر دو عضو خانواده هاي شركت كننده در طرح (دانشجو و والد پاسخگو) به طور جداگانه مقياس سنجش كيفيت ارتباط با خانواده و ميزان نظارت والدين را تكميل كردند. مقايسه نتايج گزارش شده در اين پژوهش نشان داد كه تفاوت ميانگين نمرات متغيرهاي مقياس هاي چندگانه (ارتباط از ديد فرزند و والد، گرمي ارتباط از ديد فرزند و والد، نظارت از ديد فرزند و والد و لزوم نظارت از ديد فرزند و والد) در بين دانشجويان متعلق به گروه هاي مشروط، كميته انضباطي و گروه هاي معادل آنها به گونه است كه ميانگين نمرات ارتباط و گرمي ارتباط و همچنين نظارت، در دانشجويان و والدين دانشجويان متعلق به گروه هاي مشروط و كميته انضباطي نسبت به گروه هاي معادل آنها پايين تر و تفاوت ميانگين نمرات معنادار است. كيفيت ارتباط والدين با فرزندان، ميزان محبت و كنترل والدين، از مؤلفه هاي مهم در افزايش سلامت روان دانشجويان است. ارتباط مناسب والدين و فرزندان، هم دردي در مورد مشكلات، تبادل نظر در مورد مسائل تحصيلي و اجتماعي و كنترل و نظارت بر وضعيت آنها منجر به ايجاد احساس خودكارآمدي در دانشجويان و انگيزه بيشتر براي كسب موفقيت هاي بعدي در تحصيل مي گردد.
|