عنوان | تاریخ نگاری محلی کردستان و ظهور نخستین تاریخ نگارِ زن در ایران |
شماره ویرایش | |
تعداد صفحات | 16 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پژوهشهای تاریخی (مطالعات و پژوهشهای دانشکده ادبیات و علوم انسانی سابق) - دانشگاه اصفهان شماره 1 |
تاریخ انتشار | بهار - 1388 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | ایران قاجار تاریخنگاری محلی شرفنامه کردستان (استان) صفوی مستوره |
موضوع | زن در تاريخ / زن و تاريخ زن و ادبيات / خانواده و ادبیات شخصيتها / اشخاص / مشاهير زن |
چکیده |
در میان ایالات و شهرهای ایران، کردستان از ایالاتی است که تواریخ محلی متعددی دارد که اکثر آنها در دوره قاجاریه به نگارش درآمده اند. دوستداری وطن و برجسته کردن جایگاه آن در تاریخ ایران و علاقه شخصی مورخان محلی و نیز تشویق حاکمان محلی، از عوامل ظهور تاریخ نگاری محلی کردستان به شمار می رود. شرف نامه بدلیسی پایه تاریخ نگاری محلی کردستان و منبع الهام مورخان بعدی کُرد، در دوره صفویه نوشته شد. در دوره قاجاریه تاریخ نگاری محلی کردستان تداوم یافت و به اوج رسید و نخستین تاریخ نگار زن ایرانی نیز در عرصه تاریخ نگاری محلی کردستان ظهور کرد. تاریخ نویسی محلی کردستان، به طور عمده حول محور طوایف و امرای کرد، به ویژه امرای اردلانی سنندج و احوال و رویدادهای مربوط به آنها به نگارش درآمده است. در اواخر دوره ناصری و دوره مظفری با نگارش حدیقه ناصری و تحفه ناصری ویژگی های شناخته شده تاریخ نویسی محلی، از جمله توجه به جغرافیا، مسائل اجتماعی، فرهنگ، جمعیت، طبقات، وضع عمومی و وضع اقتصادی و کشاورزی در تاریخ نویسی کردستان نمود پیدا کرد. با وجود طرح پارهای دیدگاه های جدید انتقادی تاریخ نویسی کردستان در اواخر دوره قاجاریه، تاریخ نگاری محلی کردستان را می توان تداوم تاریخ نویسی سنتی ایران دانست. |
کد مقاله | 12907 |
تعداد بازدید | 1062 |
|