عنوان | اهلیت و حجر و سن رشد در قانون مدنی ایران پس از اصلاحات سال 1361 (بخش سوم و پایانی) |
شماره ویرایش | |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | کانون - کانون سردفتران و دفتریاران - علمی تخصصی سال 47 شماره 48 |
تاریخ انتشار | اسفند - 1382 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | اهلیت سن رشد حجر سن رشد در قانون مدنی ایران |
موضوع | زن در قوانين ايران / خانواده در قوانين ايران بلوغ |
چکیده |
در مقررات قانون مدنی پیرامون عدم اهلیت و آثار حقوقی آن، تعارضات متعددی به چشم می خورد؛ ازجمله در ماده 212 قانونی مدنی مقرر گردیده که معامله اشخاصی که بالغ یا عاقل یا رشید نیستند به واسطه عدم اهلیت باطل است و حال آنکه در ماده 213 مقرر شده که معاملات محجورین نافذ نیست. درصورتی که فرض کنیم محجورین اشخاصی به جز اشخاص موضوع ماده 212 باشند، تعارضی بین مواد مزبور وجود نخواهد داشت ولیکن مشکل از آنجا ناشی می شود که در ماده 1207 قانون مدنی اشخاصی که بالغ یا عاقل یا رشید نیستند محجور اعلام شده اند و مطابق مواد 1212 تا 1214 قانون مدنی اعمال حقوقی این اشخاص در بعضی موارد باطل و دربرخی موارد، غیر نافذ و گاهی نیز نافذ و معتبر می باشد. بدین ترتیب بین مواد مزبور تعارضی رخ می دهد. نویسنده در پژوهش حاضر این مسئله را مورد بررسی و تحلیل حقوقی قرار داده است. |
کد مقاله | 12674 |
تعداد بازدید | 1615 |
|