عنوان
|
بررسي تأثير شيوه فرزند پروري ادراک شده و جنس برخود ناتوان سازي |
شماره ویرایش
|
|
تعداد صفحات
|
13 |
نویسنده
|
محمود حیدری - محسن دهقانی - محمدکریم خداپناهی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه خانواده پژوهی سال 5 پیاپی 18 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1388 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
خودناتوانسازی خودناتوانسازی رفتاری خودناتوانسازی ادعایی سبکهای فرزندپروری ادراک شده
|
موضوع
|
تربيت در خانواده جنسيت / نقشهاي جنسيتي/ كليشههاي جنسيتي / نگرشهاي جنسيتي حقوق کودک / كودک / حقوق فرزندان خانواده/ اركان خانواده / ساختار خانواده جنسيت و روانشناسي / روانشناسي زن
|
چکیده
|
خود ناتوان سازي عبارت از انجام يا عدم انجام کاري به منظور عذر تراشي براي شکست هاي احتمالي است. اين سازه به دو شکل رفتاري و ادعايي ديده مي شود. اين رفتار مي تواند تحت تأثير سبک هاي فرزندپروري قرار گيرد. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير سبک فرزندپروري ادراک شده بر خود ناتوان سازي است. روش پژوهش، پس رويدادي و جامعه آن شامل دانشجويان مقطع کارشناسي دانشگاه شهيد بهشتي است که از بين آنان با روش نمونه گيري هدفمند و براساس وجود حداقل 30 نفر در هر يک از سبک هاي فرزندپروري نمونه گيري انجام شد. نمونه پژوهش 184 نفر شامل 95 دختر و 91 پسر است. ابزار جمع آوري اطلاعات مقياس خود ناتوان سازي و پرسشنامه سبک هاي فرزندپروري ادراک شده بود. داده هاي جمع آوري شده با آزمون آماري مانوا تحليل گرديد. نتايج نشان داد که خود ناتوان سازي رفتاري و کلي در سبک فرزندپروري و جنس نيز داراي رابطه تعاملي هستند. خود ناتوان سازي ادعايي در سبک فرزندپروري مقتدرانه در دختران بيشتر از پسران است و درسبک فرزندپروري استبدادي خود ناتوان سازي ادعايي در پسران بيشتر از دختران است. نتايج نشان دهنده اهميت تأثير محبت و کنترل در روابط والد ـ فرزند بر خود ناتوان سازي است.
|