|
عنوان
|
تأثير افزايش سن در باروري و باروري جايگزين |
|
شماره ویرایش
|
|
|
تعداد صفحات
|
15 |
|
نویسنده
|
محمدجلال عباسی شوازی - محمدمهدی آخوندی - زهره بهجتی اردکانی - فاطمه شیدفر - محسن معینی ؟ |
|
مشخصات نشریه
|
فصلنامه پایش - پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی - علمی پژوهشی سال 6 شماره 4 |
|
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1386 |
|
زبان
|
فارسی |
|
کلید واژه
|
باروری سن باروری جایگزین
|
|
موضوع
|
باروري / ناباروري / انواع باروری بهداشت و سلامت زنان/ زن و سلامت/ خانواده و سلامت
|
|
چکیده
|
ناباروری یکی از مشکلات فردی و اجتماعی است که صرف هزینه‌های گزاف را جهت درمان طلب کرده و می‌تواند باعث از هم گسیختگی ثبات خانواده گردد. پیشرفت روش‌های باروری جایگزین خصوصاً طی دهه اخیر، ایجاد بارداری را در زنان نابارور امکان پذیر ساخته است. گر چه این روش‌ها در ابتدا برای درمان زنان در سنین پایین و قبل از یائسگی به کار می‌رفت، اما امروزه استفاده روز افزون از روش‌هایی مانند اهدای گامت، بارداری را در زنان حتی بعد از یائسگی امکان پذیر ساخته است. روش اهدای گامت مسائل بحث برانگیز زیادی را مطرح کرده است. یکی از سؤالات مهم مطرح، ایجاد یا عدم ایجاد محدودیت سنی برای زنان جهت استفاده از این روش می‌باشد. با توجه به اهمیت موضوع در این مطالعه به بررسی تأثیر افزایش سن در باروری و روش‌های جایگزین می‌پردازیم.\r\nپژوهش حاضر، از نوع مطالعات توصیفی ـ تحلیلی است که با توجه به جوانب مختلف باروری در سنین بالا به مقایسه سیاست‌ها و نگرش‌های مختلف نیز پرداخته است. در ابتدا تغییرات توانایی تولید مثل زنان در طول زمان و اثرات افزایش سن بر روی نتایج حاصل از روش‌های کمک بارداری مورد توجه قرار گرفته است و سپس تأثیرات باروری و داشتن فرزند در سنین بالا در ابعاد پزشکی، اجتماعی و روانی بررسی شده و در نهایت با توجه به نتایج و مطالعات انجام گرفته و شرایط جامعه ایران در دسترس زنان مسن به فناوری‌های نوین باروری مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج این مطالعه بیانگر تفاوت سیاست گذاری‌ها در ارتباط با افزایش سن و نتایج تحلیل حاصل از روش‌های باروری شخص ثالث در جوامع مختلف است. این سیاست گذاری‌ها بر اساس سطح دسترسی به رفاه اجتماعی در جامعه و سیستم‌های حمایتی، امید زندگی و شرایط جسمی، اقتصادی و اجتماعی فرد متغیر است. به نظر می‌رسد در ایران با توجه به شرایط فعلی حداکثر سن استفاده کنندگان از روش‌های باروری جایگزین تا همان سن باروری طبیعی یعنی 50 سال در نظر گرفته شود و از ورود زنان بالای 50 سال به فرایند درمان ناباروری جلوگیری به عمل آید. محدودیت سنی فرد می‌تواند با توجه به شرایط جسمی، اقتصادی و اجتماعی وی و پس از انجام مشاوره در صورت داشتن شرایط لازم افزایش یا کاهش یابد. از طرفی لازم است به تمامی زنان مسن استفاده کننده از این روش‌ها آموزش لازم در رابطه با فرزندآوری در سنین بالا و پیامدهای احتمالی آن برای خود و فرزندان داده شود.
|
بانــک‌اطلاعــات‌علمــی
پژوهشکده زن و خانواده با هدف تبیین دیدگاه نظام‌مند دین پیرامون مسائل زن و خانواده، تعمیق پژوهش‌ها و کارشناسی‌های دینی و پاسخ‌گویی به نیازهای تئوریک و دفاع از مرزهای اعتقادی در این حوزه توسط مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران در سال 1377 تاسیس گردید. 
نشـانیمرکزقـم: بلوار الغدیر کوچه 10 پلاک 5
تلفـن: 58-32603357 (۰۲۵)