عنوان
|
رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و کیفیت زندگی دانش آموزان دوره متوسطه شهر شیراز |
شماره ویرایش
|
|
تعداد صفحات
|
21 |
نویسنده
|
محمد خیر - مهدی رحیمی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه پژوهشنامه مباني تعليم و تربيت(مطالعات تربیتی و روانشناسی سابق) - معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه فردوسی مشهد - علمی پژوهشی شماره 1 |
تاریخ انتشار
|
1388 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
همنوایی جهتگیری ارتباطی گفت و شنود کیفیت زندگی الگوی ارتباطی خانواده
|
موضوع
|
خانواده/ اركان خانواده / ساختار خانواده روابط خانوادگي
|
چکیده
|
کیفیت زندگی از اساسیترین مفاهیم روان شناسی مثبتگراست. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان پیش بینی ابعاد کیفیت زندگی، شامل «سلامت جسمی»، «سلامت روان»، «ارتباطات اجتماعی» و «ادراک محیط زندگی» توسط ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده، شامل «بُعد گفت و شنود» و «بُعد همنوایی» بود. مشارکت کنندگان در پژوهش 435 دانش آموز (215 نفر دختر و 220 نفر پسر) دبیرستانهای مختلف شهر شیراز بودند. برای سنجش کیفیت زندگی از مقیاس کوتاه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و برای سنجش ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده از مقیاس تجدیدنظر شدة کوئرنر و فیتزپاتریک استفاده شد روایی مقیاسها از طریق همسانی درونی و پایایی آنها به روش آلفای کرونباخ تعیین شد. نتایج بیانگر روایی و پایایی مطلوب مقیاسها بود. با استفاه از تحلیل رگرسیون چند گانه به روش همزمان میزان پیش بینی هر یک از ابعاد کیفیت زندگی توسط دو بُعد گفت و شنود و همنوایی الگوهای ارتباطی خانواده مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها نشان داد که در هر چهار بُعد کیفیت زندگی، یعنی سلامت جسمی، سلامت روان، ارتباطات اجتماعی و ادراک محیط زندگی، جهتگیری گفت و شنود خانواده پیش بینی کنندة مثبت و جهتگیری همنوایی پیش بینی کنندة منفی بود. بنا بر این، میتوان گفت که ارتقاء گفت و شنود خانواده پیش بینی کنندة کیفیت زندگی فرزندان است، در حالی که تأکید بر همنوایی در خانواده از کیفیت زندگی فرزندان میکاهد.
|