چکیده
|
استفاده از منابع انساني در جوامع توسعه يافته يکي از عوامل کليدي دستيابي به توسعه پايدار محسوب ميشود. زنان نيمي از جمعيت فعال هر کشور را تشکيل ميدهند و ميزان حضور آنها در اداره اجتماع, يکي از معيارهاي مهم توسعهيافتگي است. در کشور ما علي¬رغم اينکه قانون اساسي بر مشارکت مردم در تعيين سرنوشت خود تأکيد داشته و تبعيضي بين زن و مرد قائل نشده است و با وجود آنکه شاهد اشتياق زنان براي حضور پررنگتر در عرصههاي سياستگزاري مشاهده ميشود. اما متأسفانه ميزان حضور زنان در ردههاي مديريتي, اعم از خرد يا کلان بسيار ناچيز است و زنان در استفاده از فرصتهاي استخدامي و دستيابي به سطوح بالاتر از شانس مساوي با مردان برخوردار نيستند. اين پديده که, «سقف شيشهاي» ناميده ميشود, از عوامل متعدد اجتماعي, فرهنگي, روان شناختي يا سياسي ناشي مي¬شود. در اين مقاله عامل روانشناختي «خودپنداري» مورد بررسي قرار گرفته است. يافتههاي تحقيق نشان ميدهد که هر چه ميزان خودپنداري زنان بيشتر باشد, ادراک وجود سقف شيشه¬اي کمتر خواهد شد.
|