چکیده
|
هدف: محيطهاي بسته خوابگاهها و مراکز جمعي, محيطهاي مناسبي براي بروز رفتارهاي انحرافي است. در اين تحقيق نگرش دانشجويان در مورد رفتارهاي انحرافي در خوابگاههاي دانشجويي مورد بررسي قرار گرفته است.\r\nروش بررسي: از تعداد 2014 نفر دانشجويان پسر و دختر مقيم در 10 خوابگاه, تعداد 325 نفر به صورت نمونهگيري تصادفي (138 نفر پسر و 187 نفر دختر) انتخاب و ابتدا با دانشجويان خوابگاهها در محل هر خوابگاه, مصاحبه متمرکز گروهي (F.G.D) با شرکت تعداد حداکثر 15 نفر دانشجو در هر جلسه و به وسيله محققين همکار, انجام و سپس با تهيه پرسشنامه مستند به داوريها نظر, اطلاعات از دانشجويان از طريق تکميل پرسشنامه اخذ گرديد. اين پژوهش توصيفي است و به دليل توصيفي بودن فاقد فرضيه است و يافتههاي پژوهش پاسخ به هفت سؤال مطرح شده براي محقق است.\r\nيافتهها: يافتههاي پژوهش, حاکي بر اين است که عواملي از قبيل نحوه توزيع در اتاقها, کاهش شرم حضور ناشي از کمبود فضاي تعويض لباس وسوسههاي جنسي در رفتار انحرافي در خوابگاه مؤثر بوده و عامل غير مذهبي بودن آشفتگي خانواده را, زمينهساز رفتار انحرافي در خوابگاهها دانسته و از نظر جنسيت, دانشجويان پسر, بيش از دانشجويان دختر, خودارضايي و در مقابل دختران, بيش از پسران, نيازهاي جنسي خود را سرکوب نمودهاند.\r\nنتيجهگيري: بين شرايط خوابگاهي و شرايط خانوادگي و شرايط جامعه و رفتار انحرافي در خوابگاههاي دانشجويي رابطه وجود دارد.
|