چکیده
|
هدف: اين پژوهش با هدف بررسي آسيبشناسي رواني و مشکلات شخصي و ارتباطي مرداني که مرتکب خشونت خانوادگي ميشوند انجام يافت. \r\nروش بررسي: مطالعه حاضر از نوع مطالعات مقطعي است که در آن 230 مرد متأهل که با استفاده از روش نمونهگيري خوشهاي چند مرحلهاي از مراکز مختلف مانند سينماها, گردشگاهها, دادگاههاي خانواده, پارکها و فرهنگسراها, (اين مرکز به گونه تصادفي از نواحي 2, 5, 12 و 18 شهر تهران در طرح پژوهش قرار گرفته بودند) انتخاب شده بودند, پس از آگاهي از اهداف پژوهش و اعلام رضايت در پژوهش شرکت کردند. دادگاههاي پژوهش از طريق مقياس تاکتيکهاي تعارضي براي شناسايي گروه مرتکبين و غير مرتکبين خشونت خانوادگي جمعآوري شد. سپس با استفاده از پرسشنامه نيمرخ شخصي و ارتباطي و فهرست تجديدنظر شده علائم, آسيبشناسي رواني و مشکلات شخصي و ارتباطي همراه خشونت مورد بررسي قرار گرفت.\r\nيافتهها: نتايج پژوهش تفاوتهاي معناداري را براي گروههاي مرتکب و غيرمرتکب خشونت در همه مقياسهاي پرسشنامه نيمرخ شخصي و ارتباطي غير از خرده مقياس حسادت نشان داد (0/05≥ P). بر همين اساس هر دو گروه در همه مقياسهاي فهرست تجديدنظر شده 90 موردي علائم, تفاوت معنادار آماري نشان دادند. (0/05 ≥ P)\r\nنتيجهگيري: مرداني که مرتکب خشونت خانوادگي و همسرآزاري ميشوند از آسيبشناسي رواني و مشکلات شخصي و ارتباطي بسيار بيشتري در مقايسه با مرداني که مرتکب خشونت نميشوند رنج ميبرند.
|