عنوان
|
کارکرد خانواده در بيماران دچار اختلال هويت جنسي |
شماره ویرایش
|
|
تعداد صفحات
|
6 |
نویسنده
|
حسین شاهمرادی - غفار ملک خسروی - امید رضایی - مهدی صابری |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه آرشیو توانبخشی (مصوب وزارت بهداشت) سال 8 پیاپی 29 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1386 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
حل مسئله اختلال هویت جنسی آمیختگی عاطفی کنترل رفتار پاسخگویی عاطفی نقشها کارکرد خانواده
|
موضوع
|
آسيبشناسي خانواده خانواده/ اركان خانواده / ساختار خانواده روابط خانوادگي هويت جنسی / هویت زنانه
|
چکیده
|
اختلال هويت جنسي يک وضعيت نسبتاً نادر است که در آن افراد، هويت جنسي خود را با آن چه ظاهر آن ها نشان مي دهدنامتجانس احساس مي کنند. از عوامل مهم مرتبط با آن خانواده بوده که احتمالاً در سبب شناسي و در عين حال نگهداري آن موثر است. به اين ترتيب بررسي رابطه کارکرد خانواده با اين اختلال به خصوص در کشور ايران که هدف اين مطالعه نيز مي باشد، مي تواند در بالا بردن کيفيت کمک به بيماران مبتلا مفيد واقع شود.\r\nروش بررسي: اين پژوهش به روش مقطعي مقايسه اي و از نوع مورد ـ شاهدي و با نمونه گيري در دسترس انجام شد که در آن تعداد 37 نفر از مراجعه کنندگان به سازمان پزشکي قانوني که تشخيص اختلال هويت جنسي، توسط کميسيون روانپزشکي در آن ها محرز شده بود، پرسش نامه هاي اطلاعات فردي و ابزار سنجش خانواده که ابزاري براي بررسي کارکرد خانوده است را تکميل نمودند (گروه نمونه) و با روش همسان سازي 37 نفر از افراد در دسترس که با ارزيابي روانپزشک فاقد هرگونه اختلال روانپزشکي بودند نيز به عنوان گروه مقايسه پرسش نامه ها را تکميل نمودند. داده ها با استفاده از آزمون تي براي گروه مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.\r\nيافته ها: نتايج نشان داد که «کارکرد خانواده» (p=0/034) و هم چنين ابعادکارکردي «آميختگي عاطفي» (p=0/03)، «کنترل رفتار» (0/021 =P) و «پاسخگويي عاطفي» (0/009=P) در گروه نمونه نسبت به گروه مقايسه داراي اختلاف معنادار و از کارايي پايين تري برخوردار بود، درحالي که اين تفاوت در مورد ابعاد کارکردي « نقش ها» (0/15=P)، «حل مسئله» (0/16=P) و «ارتباط» (0/066=P) به طور معنادار به چشم نمي خورد.\r\nنتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش وجود اختلال هويت جنسي در افرادي که دچار مسائل و مشکلات عاطفي، احساسي و هيجاني بيشتري در خانواده هستند محتمل تر و کمک گسترده به اين افراد از طريق مداخلات خانوادگي مي تواند موثر واقع شود. هم چنين آگاهي دادن به خانوده در مورد نيازهاي عاطفي و تربيتي فرزندان، احتمال بروز اين اختلال را کاهش مي دهد.
|