عنوان
|
بررسي مقايسهاي زمينهها و آثار خشونت عليه زنان در خانواده در مراجعين به مرکز پزشکي قانوني بابل (1380) |
شماره ویرایش
|
|
تعداد صفحات
|
8 |
نویسنده
|
افسانه بختیاری - نادیا امیدبخش |
مشخصات نشریه
|
ماهنامه علوم پزشکی کرمانشاه (بهبود سابق) - دانشگاه علوم پزشکی كرمانشاه - علمی پژوهشی سال 7 شماره 4 پیاپی 19 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1382 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
محدوده صفحات
|
35-28 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
خشونت خانگی خشونت علیه زنان عوامل خطرساز
|
موضوع
|
آزار جنسي / خشونت جنسي / تجاوز جنسي آسيبشناسي خانواده بهداشت و سلامت زنان/ زن و سلامت/ خانواده و سلامت خشونت عليه زنان / خشونت در خانواده / خشونت زنان عليه همسران / خشونت زنان روابط زوجين
|
چکیده
|
سابقه و هدف: خشونت خانوادگی شایعترین شکل خشونت علیه زنان با بیشترین عوارض اجتماعی، روانی و اقتصادی است، لذا این تحقیق با هدف تعیین علل و آثار خشونت و نیز تعیین مشخصات فردی- خانوادگی قربانیان انجام شده است. نتایج این تحقیق میتواند در شناسایی اینگونه زنان و فراوانی این مشکل و نیز انتخاب راهکارهای حمایتی مناسب مفید واقع شود.\r\nمواد و روشها: مطالعه حاضر به صورت توصیفی تحلیلی طی مدت یکسال ( از فروردین تا اسفند 1380) روی زنان مراجعه کننده به مرکز پزشکی قانونی بابل انجام شده است. از میان آنها، زنانی که مورد خشونت همسر قرار گرفتهاند، به عنوان گروه مورد (183) و سایر زنانی که متأهل بودند و سابقه خشونت در خانواده را نداشتند، به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند (325). ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامهای بودند که به روش مصاحبه و معاینه تکمیل گردید.\r\n یافتهها: فراوانی خشونت خانگی در میان مراجعین 36٪ بود. یافتهها نشان دادند نوع جراحت ایجاد شده غالباً فیزیکی بوده است، اما 13٪ قربانیان اعمال فشار و خشونت جنسی را در روابط جنسی عنوان نمودند. همچنین 71٪ زنان از علایم سایکوسوماتیک متعدد اظهار تألم نمودند. شایعترین محلهای جراحت سر و گردن (22/3٪) و بعد از آن اندامها (21/6٪) بود. بیشتر جراحات (54٪) تنها از نوع ضرب بود، اما 41٪ بیماران در مجموع (به طور انحصاری در ترکیب با ضرب) دچارجرح شده بودند. ارزشیابی فراوانی انواع ضربها وجرحها نشان داد که گر چه شایعترین نوع ضرب، کمبودی 42/4٪ و شایعترین نوع جرح، حارصه یا خراشیدگی 7/78٪ بود. اما به 24٪ زنان آسیب جدی و شدید وارد شده بود. مهمترین ابزار آسیب اجسام سخت (89/6٪) بودند. بیشترین علت خشونت علیه زنان (به بیان قربانیان) اعتیاد (1/31٪) و مشکلات رفتاری (29٪) بود. آزمونهای آماری ارتباط معنا داری بین مشخصات فردی – اجتماعی و نیز بین مشخصات خانوادگی دو گروه مورد و شاهد نشان داد.\r\nبحث: یافتهها نشان داد که شیوع خشونت علیه زنان در این مطالعه در مقایسه با سایر آمارها نسبتاً بالا است و تظاهرات جسمی و روانی شدیدی دارد. این مطالعه آشکار کرد که اغلب خشونتها در گروه سنی 40 – 20 سال و زوجین با مدت ازدواج کمتر از ده سال و تعداد فرزندان کمتر رخ میدهد. کارکنان بهداشتی – درمانی شامل پزشکان و ماماها و پرستاران باید بتوانند زنان در معرض خطر را شناسایی نمایند و با تقویت مهارتهای خود، حمایتهای مناسبی از این گونه زنان به عمل آورند.
|