عنوان
|
تأثير مداخلات روان پزشکي در ميزان افسردگي زوج هاي نابارور مراجعه کننده به مرکز تحقيقات بهداشت باروري ولي عصر(عج) |
شماره ویرایش
|
|
تعداد صفحات
|
10 |
نویسنده
|
فاطمه رمضان زاده - نسرین عابدی نیا - احمدعلی نوربالا - مامک شریعت - حسین ملک افضلی اردکانی - عباس رحیمی فروشانی |
مشخصات نشریه
|
فصلنامه تحقیقات نظام سلامت حکیم (مصوب وزارت بهداشت) سال 10 شماره 4 پیاپی 40 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1386 |
درجه علمی
|
علمی - پژوهشی |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
افسردگی ناباروری روان درمانی حمایتی رویکرد شناختی رفتاری دارو درمانی
|
موضوع
|
افسردگي زنان باروري / ناباروري / انواع باروری خانواده درماني
|
چکیده
|
مقدمه: پدیده ناباروری خصوصاً جنبههای روانی – اجتماعی آن از اهمیت زیادی برخوردار است و تشخیص چگونگی ارتباط این پدیده و عوامل فوق، تأثیری عمیق در بهبود کیفیت زندگی خواهد داشت. پژوهش حاضر شیوع و شدت افسردگی وتأثیر مداخلات روانپزشکی در میزان افسردگی زوجین نابارور مراجعهکننده به مجتمع بیمارستانی امامخمینی، مرکز تحقیقات بهداشت باروری ولی عصر(عج) را بررسی مینماید.\r\nروش کار: این مطالعه در دو مرحله انجام گرفت، در مرحله اول با روش مقطعی 638 نفر بررسی شدند و در مرحله دوم از میان 140زوج داوطلب 70 زوج در گروه کنترل قرارگرفته و گروه مداخلهای به مدت 6 ماه با داروی فلوکستین بر اساس شدت بیماری و درمانهای شناختی – رفتاری و رواندرمانی حمایتی، تحت درمان قرار گرفتند. ابزارهای به کار برده شده شامل آزمون افسردگی بک (BDI)، مقیاس درجهبندی سازگاری مجدد اجتماعی (هولمز- ریهی) و پرسش نامه دموگرافیک – اجتماعی بوده است. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تی، آزمون تی زوج، کای دو، رگرسیون لجستیک انجام گرفت.\r\nیافتهها: دراین بررسی 48% زنان و 8/23% مردان اختلال افسردگی داشتند. شيوع افسردگي در زنان دو برابر مردان بود. فراوانی افسردگی در طبقه تحصیلی ابتدایی، زنان خانه دار، گروه سنی 25-19 سال، فرزندان وسط خانواده، افراد با استرس (خصوصاً استرس شدید)، درافراد با مکانیزم واکنش هیجانی و در گروه با نگرش تولید نسل به ازدواج بیشتر مشاهده شد و این ارتباطات از لحاظ آماری معنادار بود(0/0001>p)، نتایج به طور کلی نشان داد که در گروه درمان یافته در مقایسه با گروه کنترل، میانگین نمره بک از18/7(9/7 =SD) به 10/7 (5/8 = SD) کاهش یافته است که این مطلب بیانگر اثر قابل توجه درمانهای روانپزشکی (دارویی- روان درمانی) در کاهش علائم افسردگی میباشد (0/0001>P) درمانهای روانپزشکی (دارویی – روان درمانی) بیشترین تأثیر را در گروههای زنان، دامنه سنی 25-19 سال، زنان خانهدار، طبقه تحصیلی ابتدایی، طبقه اقتصادی پایین و درگروه با نگرش شانس (اسناد بیرونی) داشته است و این ارتباطات از لحاظ آماری معنادار بود (0/0001>P).\r\nنتیجهگیری: با توجه به فراوانی افسردگی در زوجین نابارور و مؤثر بودن مداخله روانی که در این مطالعه اثر آن معنادار بود باید توجه جدی به درمان این گروه بیماران صورت گیرد. بدون شک این امر به سلامت روان و همچنین بهبود کیفیت زندگی آنها منجر خواهد شد.
|