عنوان | بررسي احكام وضعي كودكان ناشي از اهداي گامت در رابطه با توارث |
شماره ویرایش | |
تعداد صفحات | 7 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فصلنامه پایش - پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی - علمی پژوهشی سال 6 شماره 4 پیاپی 24 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1386 |
درجه علمی | علمی - پژوهشی |
زبان | فارسی |
کلید واژه | نسب نفقه زوجه توارث رحم اجارهای اهدای گامت |
موضوع | ارث باروري / ناباروري / انواع باروری زن و فقه / فقه زنان نسب |
چکیده |
در حقوق اسلامي در صورتي بين دو نفر توارث برقرار مي شود كه بين آن دو يا رابطه نسبي برقرار باشد و يا رابطه سببي كه اصطلاحاً موجبات ارث ناميده مي شود؛ يعني بين مورث (ارث گذار) و وارث (ارث بر) ارتباط خويشاوندي خوني و يا رابطه زوجيت باشد.\r\nدر بحث ما سخن در موجب نسبي است و اينكه در اهداي گامت (اسپرم يا تخمك يا هردو) بين چه كساني رابطه خويشاوندي خوني برقرار مي شود و بين فرزند و چه كساني رابطه توارث ايجاد مي شود؟\r\nدر اين مقاله آنچه مورد تعقيب و نتيجه گيري قرار مي گيرد ابتدا تعيين رابطه نسبي بين دهنده اسپرم، تخمك و صاحب رحم است كه مسئله ارث از آن رابطه پيروي مي كند. از نظر اينجانب پدر طبيعي كودك در اهداي اسپرم صاحب اسپرم است و مادر طبيعي صاحب تخمك و چون به سبب مجهول بودن دهنده اسپرم و تخمك مسئله توارث بين كودك و آنان منقطع مي شود، ضرورت دارد تحت شرايطي مثلاً در ضمن يك عقد لازم ديگر درخواست كننده متعهد گردد كه حضانت كودك و نفقه او را برعهده بگيرد و با وصيت به نفع كودك از محل ثلث جايگزيني براي ارث پيش بيني كند، ولي از طرف كودك نسبت به زوجين گيرنده گامت رابطه ارث برقرار نخواهد شد. از نظر اينجانب صاحب رحم درصورتي كه تخمك از او نباشد به رغم دادن شير به كودك هيچ گونه رابطه طبيعي با حمل خود نخواهد داشت و احكام رضاع نيز در مورد او صدق نمي كند و رابطه توارث نيز بين آنان برقرار نمي شود. |
کد مقاله | 10244 |
تعداد بازدید | 850 |
|